Bir ömrü ne güzel özetlemiş bir fotoğraf ...

Pazara değil mezara kadar verilen sözler de çıkılan o hayat merdiveninden
yine aynı muhabbetle inenlere ne mutlu...

Hayat bu işte...

önce yüreğine tutunursun, sonra da eline eteğine.
Hayat arkadaşı, gönül yoldaşı
Allah’ın birbirine emanet kıldığı eşler .

Arşta yazılan yazgının
arzda tasdiğiyle bir ömür el ele ,gönül gönüle bir olmaya ant içmiş yürekler.

Ne mutlu
birbirini yormadan,yük olmadan birbirinden razı olabilenlere

Aile .
Toplumun en küçük yapı taşı
olmazsa olmazı.
Sadakatın, sevginin, saygının ve sabrın bir arada olması ile devam edebileceği yolculuk .

Çok sevdiğim sözdür bir refikânın refiğine
"Allah ayakkabını kapımın önünden,
gölgeni başımın üstünden eksik etmesin duası

Ne güzel, ne zarif istek .

Bir çok beklentinin gönülleri yorduğu,
hevesleri kırdığı ,
yaşama azmini tükettiği şu çağda sadece aynı çatı altında bir olmak, beraber olmak Yüce Allah’ın koyduğu kural ve çerçeveler dahilinde o aile müessesesini korumak ne büyük nimet.

Büyüklerimiz
’Evvel Refik, Bade’l Tarik’
(Önce yoldaş,sonra yol) derlermiş

İşte; yoldaşın varsa
yol ne kadar zor olsa da,
yolda yalnız olmadığını,
emin ve emniyette olduğunu bilir insan.

Ve bilir ki yol yormuyorsa
o da yoldaşın güzelliğindendir.

Yoldaşımız da, yolumuz da, yolculuğumuz da Hak’tan bir emare taşısın ve cümlemizi iki dünya saadetine ulaştırsın.

VESSELAM