Mektup 2

• 10 Eylül 2023 Pazar 12:43:39

Sana bu mektubu yazarken içim kıpır kıpır oluyor sevgili. Sana yazdığım her cümlede öyle olduğunu da kabul etmeliyim doğrusu. Senin için yazmak,seni yazmak ve bilmediğin,görmediğin yönlerini görmek mutlu ediyor beni.
Çok zaman oldu haberin gelmeyeli. Oysa yazacağım,demiştin. Anlaşılan unuttun beni. Bense hep bekledim belki bir kelime olsun yazarsın diye. Olamadı demekki. Olmayacaksa zorlamamak en güzeli. Haklısın...Böyle şeyler öncelikler meselesi. Önceliklerinle mutluysan dünya cemnettir senin için. Ve cennet senin yüreğinde gizli.
Bazen dönüp baktığımda ardıma,acaba emanet etmelimiyim onu,ardımda kalmak mı istiyor,diye düşünüyorum. Rahat bırak onu,düşünme,enerji yollayıp rahatsız etme,diyorum.bilirsin,bu dünyada herşeyden bir enerji çıkar ve insanları etkiler bu durum. Ben seni böyle bile rahatsız etmekten imtinâ ediyorum.
Sevmek çok güzel ama biliyor musun? Karşılıklı yada karşılıksız,farketmez. Seninle aynı gökyüzünün altında olduktan sonra,senin mutlu olduğunu bildikten sonra,aynı fünyanın oksijenini içimize çektikten sonra biz hiç ayrı değiliz ki.Sadece senin gönlün başka başka mecralarda. Bunu bilerek sevdim ben seni. Sevgi karşılık beklemek değildir,bilirim.Bu yüzden seni hep yaradana emanet ettim,elimden daha fazlası gelmediği için.
Biliyor musun?korkmak insani bir duygu. Bazen bende korkuyorum. Sevmemenden değil,olmayışından değil. Birgün senden önce gidememekten. Bundan korkuyorum sadece. Ve hep buna dua ediyorum,Rabbim acını yaşatmasın bana. Gideyim sen hala burdayken, bir ibarem olmadan,aklın bende kalmadan,sessiz sedasız...gideyim hiç dönülmeyecek yerlere. Tüm duam bu artık.
Umudum kalmadı artık. bir daha seni görebileceğime.Bir daha o kalp çarpıntısını yaşayamayacağım gülen gözlerine bakıp.Ellerim titreyemeyecek ellerini tuttuğumda.Ve gölgen bile yaklaşmayacak gölgeme,biliyorum. Bu yüzden diyorum,aynı gökyüzü altındq olmak bile yeter bana diye.
Ama bir gün, olurda mektubum eline geçerse ve okursan,bilki seni hayatının sonuna kadar çok seven bir kalp var. Gözüyle bile aldatmamış,ruhuyla ruhuna dayanmış,ömür boyu yaşadığı güzel günlerle mutlu olmuş bir kadın var. Ve sevgilim,ilk gün sana olan bağlılığım eksilmedi bir nebze.hep sadıktım ruhuna,ve hep sadık kalacağım bedenine,bedenimle.
Neyse...Uzattım sanırım yine...Bazen düşüyor işte çenem.Tanırsın beni.Seni uzun uzun anlatmayı severim ben.Yine çok büyüdün içimde. Yeni yeni açan dalların oldu,susturamadım kendimi.
Benim yerim senin ağacının gölgesi sevgili. Yüreğime kazıdım beni çağırdığın ismi.Gövdene kazımaya kıyamadım ,nasıl olsa hep gölgende ve yanıbaşındayım.
Senin ZeyZey’in...