Süleyman (a.s.) hac için Mekke’ye gitmişti. Dönüşünde Şam civarında karıncası bol olan Karınca Vadisine geldiğinde ilginç bir hadise yaşadı. Vadide rızıklarını toplayan karıncaların beyi, ordusuyla Hz. Süleyman’ın geldiğini görünce karıncalara şöyle seslendi.

“Ey karıncalar yuvanıza girin, ta ki Süleyman ve askerleri fark etmeden sizi çiğnemesin” (Neml,18)

Hayvanların dilini bilen Hz. Süleyman karınca beyinin konuşmasını duymuştu. Tebessüm etmekten kendini alamadı. Aynı zamanda böyle bir hadise onu mutlu etmişti.
Karınca beyi kendisinden “Farkında olmadan çiğneyebilirler” diye nezaketle bahsediyordu. Bu bakımdan Allah’a tekrar tekrar şükranlarını sundu. (Neml,19)

Karınca vadisindeki bu hadisede de yine ilginçlikler gözü çarpmaktadır. Hz. Süleyman’ın karıncanın dilini anlamasının yanında, o kadar uzak bir mesafeden karıncaların duyma frekansında söylenen bir sesi, üstelik ordusunun gürültü çıkaran sesi arasında nasıl duymuştur?

Bu mucize de insanlığa ışık tutmaktadır. Düşük veya yüksek frekanslı seslerin yükseltilerek veya düşürülerek, duyulması sağlanabilir. Allah’ın yine havaya koyduğu bir kanun ile uzak mesafelerden telsizle kablosuz haberleşme yapılabilir. Telsizler ve cep telefonları bunların örnekleridir. Hatta bunlardan daha ilerisi telepati dediğimiz ve beyinler arasında uzak mesafelerden haberleşme yolları gibi bir takım şeylere de işaret etmektedir. Kim bilir belki de henüz keşfedilemeyen daha ilerisi bir şeylere de işaret etmiş olabilir. Çalışıp bulmak gayretli insanlara kalmış.




Ahmet TULGANER