"Bir adam yürüyordu, halka açık bir parkta, dalgın ve bir o kadar yorgun ilk bakışta yorgunluğunun ruh yorgunluğu olduğu anlaşılmıyordu dışarıdan.

bir anda bir sesle irkildi:

_hey yakışıklı bizimle bir lokma bir şey yer misin?

Adam şaşırdı önce, sonra davet edilen sofraya oturdu. Ne ikram edildiyse kırmadan aldı yedi. Muhabbete dahil olamasa da, dinledi. Kendine sorulan sorulara cevap vermekle yetindi. Yemek, sohbet, velhasıl fasıl bitti, adam müsade istedi.

Üç genç kızdan biri sordu yeniden:
_sen şimdi bizimle nasıl yemek yedin?
Bizi çingene diye kimse adam hesabına almaz, muhabbet etmez, tiksinirler bizden, senin tipine baktık, kılık kıyafet yerinde, tip desen on numara, hani fiyakan yerinde, yakışıklısın, karizmatiksin, aslında sana laf atıp, bulaşmak ve eğlenmekti maksadımız...

Adam gayet kibarca cevapladı kızı:

" ben yemek seçsem de, sofra seçmem, davet edilen yerde, bana gösterilen yere oturur, bir kuru ekmekte olsa yerim, kimin ne olduğu ile değil, bana ne kattığı ile ilgilenirim."

Gülümsedi geldiği yöne doğru yürüyerek, kendisini şaşkınlıkla takdir arasında gözleyen gözlerin nazarından adım adım kayboldu...

"Hayatımdan gerçek kesitler kitabımdan bir pasaj"
Gazeteci Yazar ’’Tankutalp Altunsoy’’