BÖLÜNEN KADINLAR ŞİİRİ

Sonsuz tenin bir serap olduğunu
bilen kadınlar
sonsuz tine büyücülerle yönelen kadınlar
kısık bir perdenin o gerçeği
gösterdiğinden umutlu
bir perdenin kısık yeri kadar
incelen kadınlar

Gülten Akın



ALDANAN KADINLAR

Sonsuza kadar yaşayamayacaklarının, bir gün yok olacaklarının farkında olan kadınlar, kalıcı olan ruha, dolayısıyla fala büyüye yönelirler. Beden ve ruh olarak ikiye bölünürler. Yani madde ve mana olarak… Maddi varlıklarıyla elde edemediklerini madde ötesi güçlerle elde etmeye kalkarlar.

Dünya hayatı, her şeyin bir süreliğine ve kısıtlı olarak verildiği beyaz perdedeki film gibidir. Perdeye düşenler gölgeden ibarettir. Var sanılan yoklardır seyredilen. Birazcık umut ve geçici bir mutluluk verir. Kalanı acı ve kederdir. Neredeyse tamamı çiledir. Daha çok kadınlar, bu hayatta dört dörtlük bir mutluluğa ulaşma umudu içindedirler ve onun peşinden koşarak hayatlarını harcarlar. Oysa gerçek mutluluk burada değildir.

Bize bahşedilen görme, işitme, anlama gibi nimetlerin alt ve üst sınırlarının dışına çıkamayız. Yoğurttaki bakterileri görseydik, onu yiyemezdik. Galaksileri seyredebilseydik, aklımızı oynatırdık! Diğer duyu organlarımızda da durum aynıdır.

Arzu ettiğimiz mutluluklara dilediğimiz kadar kavuşabileceğimizi ummak safdillik olur. Dünyada tadımlık olarak sunulanlar, hak edenlere cennette lutfedilecektir.

Bazı kadınlar fallar baktırırlar, büyüler yaptırırlar, arzularınca mutlu olabilmek için ama nafiledir! Ancak nasipleri kadarını alabilirler. Sararsalar da solsalar da değişmez. Yarıları kadar kalsalar da…

Dünyanın rengine aldanan kadınlar, yanan ampulün ışığına gelen ve onun cazibesine kapılarak, kanatlarının yanması pahasına etrafında dönüp duran pervanelere benzerler. Demir midirler ki yanmadan kalabilsinler! Ateş midirler ki dayanabilsinler! Dünya, cehennem gibidir aslında ama onlar ona âşık oldukları için medyum gibi kendilerini kaptırmış vaziyette etrafında dolanırlar. Onu zevk ve sefa yeri zannederler. Kendilerine ederler! Hiçbir şey elde edemeden tükenir giderler.


Onur BİLGE
ŞİİR FISILTILARI - 0110