ANAMIN HANEKLERİ - 5
(İNSAN EVLADI)

Sırlar ülkesinin haznedarları
İnsan libasıyla bizimle gezer
Gönül ilkesinin veznedarları
Garip kimsesizi yürekten sezer

Arş-ı Azam’da yer yurdu ayrılmış
Böylesi canlara “cennet“ buyrulmuş
Gökte meleklere adı duyrulmuş
Söyleyin onlara adları Tezer

Mehmet Hanifi Kırmızı Babamın dayısı oğlu.
Annemin ise babasının amca oğlunun oğlu.
Yani iki taraftanda kuzen!
Kendisi sülalemin ilk üniversite okumuş ferdi!
İlkokul öğretmeni emekli.

Hanifi Abi’nin evlendiği günlerde ben ancak beş altı yaşlarında var yoktum.
Babamı sever sayar, bize gelir giderdi.
Oturur sohbet ederlerdi.
Bana da takılır şakalaşırdı.
Hatta o evlendiği gün çocuk aklımla yanına gidip, “Niye bunu aldın, hani benimle evlenecektin?” demiş ona küsmüştüm.
Gülüşmüşlerdi.
Sonraki günlerde o saygıdeğer güzel eşi beni bağrına basmış, bana elişleri ve görgü kurallarını öğretmişti.
Ortaokula başlayıncaya kadar onların evine gidip gelmem eksilmedi.

Size bu yazımda gerçek bir müslümanın, bir akrabanın, bir dostun, insan olan bir insanın insanlığını anlatacağım.


Aney kurban!
Bilorum durumun eyi değil amma ben seye güvendim borç olarak bir pençe altını Hoca Dayının oğlu Hanifi Aben’den aldım.
Götürüp yatırdım hem Bağ-Kur’a hem de esnaf kefalete.
Beni iki yerden birden maeşe bağlıycılar aney kurban.

Sen dedin ya ”aney başım gözüm üstüne ben öderim! “ deyin.

“Heç yoksa ayda bir- iki çeyrek gönder de bir /iki seneye kalmadan ödeyip bitirek aney kurban!”

Emanete hıyanetlik olmaz aney kurban! O bize o altınları işimizi görek deyin emanet bıraktı!
Benim tek güvencim sensin!
Herkeş; “öküz öldü, ortaklık ayrıldı” deyip dağılıp gettiler yanımızdan.
Ne ölünün ne delinin hetirini sayan olmazmış kızzım!
Hanifi Aben insan evladıymış. Dar günümüzde gelip elimizden tuttu:
"Âmtim oğlunun yetimleri darda kalmasın. Bunları al yatır bana ödersiniz" dedi
Allah ondan bir değil bin kere razı olsun.
Tuttuğu altın olsun.
Bize ondan başka beyle destek çıkan olmadı yavrum.


"Aç olduk yedik daşı, dedik kemmunlu keşkek aşı!"
Benim halımı vahtımı bir tek sen bilon kızzım!
Zar zor okudun bilorum!
Nasibinde hemen evlenmek varmış!
Kendi kendini kurtardın, amma şimdi sıra bizde!
Görüm seni, şimdi bizi dardan kurtarma sırası sende aney kurban!
"Adam adama yük değil, can gövdeye mülk değil!"
Sen bizi yük olarak görme olur mu anam?
Aslan’ın dişisi erkeği olmazmış kızzım!
Görüm seni!
Yüzümü kara çıkarma e mi kızzım!

31.07.2023
Tülay Sarıcabağlı ŞİMŞEK