Asıl sevgili Kerem olmasaydı Aslı’ya asla sevgili denmezdi ama Kerem’den daha sevgili ALLAH olmasaydı, ikisine de “Kerem ile Aslı” denmezdi; çünkü ALLAH’a rağmen kimse birbirini sevemez. İşte bunun içindir ki, sevgili Aslı’daki sevgililik, seven Kerem’in kerem sahibi Mevlâ’sından Kerem’in Aslı denen Leylâ’sına yansıyan ikramıdır. Aslı’da asıl sevgili olan Mevlâ’nın yansıması tezahür etmiştir ve Kerem, aslında aslı ten perdesinde olan Aslı denen sevgiliyle asıl sevgiliyi karıştırmıştır. Binaenaleyh Kerem ile Aslı faslında hepsi aşktan fasıldır aslında. Aslı mı “Aslı gibidir” yoksa Kerem mi “Aslı gibidir”? dersek, aslında asıl Kerem “Aslı gibidir” çünkü Aslı “Aslı gibi” değildir; yani Aslı, Aslı’nın aslıdır. Kerem aslen Aslı’da kayıptır. Ortada tek Aslı vardır. Kerem, “YÂR(!)”in aslını Aslı sandığı için ve asıl kerem sahibi olan Mevla’nın vaslında olduğu için, aslında Aslı’ya ondan asılır. Kerem aslında ne desek doğrudur aslında. Asıl yönüyle aslında asıl yâr Aslı değil, seven de Kerem değildir. Çünkü Aslı ile Kerem’de tezahür eden, sevenin de sevilenin de zaten aynı zât olan kerem sahibi sevgili yar olan Mevlâ’nın zatıdır aslında. Bu da zatının keremiyle, aslı ZÂHİR olan isminin, “Kerem ile Aslı” denen mecazi perdeden tezâhür eden ilâhî aşkının bir tezâhuratıdır.