- 293 Okunma
- 2 Yorum
- 1 Beğeni
Zaman
Bir aklım kaldı yaşanmamış duygularda, bir de yaşadıklarımda sessiz kaldı geçmiş olan geleceğim. Ben saatte miyim, yoksa yelkovan mı bizi kovalayan. Yel mi adımız yoksa zaman mı yel misali?
Zaman mı zehirli yoksa zamana yayıp ertelediklerimizin adı mı akrep?
Ucu kanlı olur mu azrailin tırpanı, yoksa ruha mı geçirir onu; bembeyaz huzmeler akar, dünyevi kefendir o. Ahiretin ise gökyüzü.
Detayı sancı arar bedende, sırtı pektir gerçeklerin. Kalbi solda değildir, ruhu alnının çatısında kıvrılır, anne karnı misali.
Eski bir yolu çekip altından, dikişini tutturmak o dönemeçlerin... Öyle serttir ki yürünmüş yolu teğellemek, gökten asa iner ve iğneleşir.
Zamanı asra yaydı belki ama, bir kaç zaman dilimi bizi yaşatan beşik.
YORUMLAR
Ölümü sorguluyorsa bir insan; ilâhi aşka vusûlü yakındır.
Ölümü O'na geçiş yapmalı. O'ndan uzaklaşma yaftası değil.
Vesile olmalı ecel tevhide kavuşmaya.
Felsefeden Hikmete...
Nesibe Kuzu
Bizi karşılayan hangi teselli? Sonrasındaki yaşam mı? Yoksa farkına varılmaz bazı şeylerle, minik bir zaman diliminde uzunmuş gibi yaşamak mı zamanı?
Elif_V_Mim
Yer yoksa ayakta ileri geri gider geliriz.
Dünya hayatı garın veya terminalin bekleme salonudur.
Biraz teknolojisi olan cihazlarla uğraşır, yeri olan iskanıyla uğraşır, yeri olmayan sokaklarda yaşar, parası olan beslenir, olmayan hastalık ve açlıklarla geçirir zamanını.
Ama hepsi ölür.
Sonrasında uzun dediğiniz yaşam birimi.
Ne kadar uzun? Ebediyyen...
Artık ölmek yok. Ama bekleme salonundaki eziyetler de yok.
Konforlu bir yaşam artık herkese.
Veya isyan edene, zalimlere sonsuz ceza.
Herkesin hakettiğini aldığı bir sonsuzluk alemi.
Nesibe Kuzu
Elif_V_Mim
Biz bekleyenleriz.
Ölüm bileti ile, bizi varış zamanını bilmediğimiz bir yoldan götürecek olan kabir bineğine binip, sonsuz ikamet edeceğimiz evimize gideceğiz.
Nesibe Kuzu
Beşikte bir tabutta
Kundakta bir kefen de
Musalla taşlı bu yeryüzünde