0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
254
Okunma
Evet. Hava karardı. Yine… Gün yine bitti ben hiçbir şey yapmadım, yapamadım diye.
Bu biz mutsuzlara özel bir durum. Bir şey yapasın varken hiçbir şey yapasın olmaması. Daha doğrusu yapmaya gücünün olmaması. Konuşasın bile gelmemesi bazen. Belki ağlamak biraz haline. Belki sadece susmak kimsesizliğine. Soyut bir kimsesizliktir bu bahsettiğim. Kalabalıkların içinde yalnız kalmaktır söylediğim. Biraz mavisindendir gökyüzünün. Biraz kahvesinden dünyanın özünün. Suskunluğundan adını bilmediğim kuşun. Ve karanlığından sokaktaki o yolun.
Şimdi karalıyorum bir şeyler ne dediğimi bilmeden. Ve yürüyorum bir yolda önümü arkamı göremeden. Gülümsemeyi unutanlar toplansın arkama hiç düşünmeden. Mutsuzlar matinesi bu. Tek gerçeği sessiz nağmeler.
gökçen
