HOŞÇAKAL

• 8 Temmuz 2023 Cumartesi 11:02:02

HOŞÇAKAL

Bu hiç kolay değildi.

Kendimi kandırarak bir takım bahanelere sığınsam da gerçek bir idi.

Beni artık sevmiyordun.

Bana git de demiyordun.

Bir sorun vardı ama ne?

"Sorduğumda yok bir şey? "

"Ne alakası var?"

Yoksa senin" bir sıkıntım mı var?" gibi sorduğum soruma soruyla cevap veriyordun.

Ah işte enayice bir iyi niyet ile heralde iş ile ailesi ile ilgili sorunları var biraz sabretmek gerek deyip hiç bir şey yokmuş gibi bu sürecin geçmesini sabırla bekliyordum.

Günler böyle birbirini kovaladı.O gözleri bana bakarken "gözlerinin içi "gülümseyen adamın yerini sevgiliden öte benimle duygusal bağı olmayan bir adam almıştı.Sanki artık sevgili değil sıradan iki arkadaştık.

Seninle buluşup her eve dönüşümde yüreğime artık bir hüzün cöküyordu.

Çünkü ben bana aşık , benim için bir sürü şeyi göze almış beraber gülüstügüm adeta "temas bağımlısı" olduğum el ele diz dize durduğum o bana aşık adamı çok özlüyordum.

Ne günaydın,ne iyi geceler mesajı beni artık mutlu ediyordu.

Bir sorun vardı biliyorum ama her ne zaman konusunu açsam "sen yine ordamısın?"derken seninle daha fazla tartışmamak için konuyu gecistiriyordum..

Oysa bir kadın anlardı.Altıncı hisdenilen bir şey vardı.Kadının tahmin ettiği şey, erkeklerin emin olduğu şeyden daha doğruydu bu hep böyleydi.

Bilsem problem ne ona göre yol çizecektim.

Beni sevmediğine kendimi ikna edicektim.
Acabalarıma yenilmeyecektim.

Ama sen rutin olan ne varsa benimle o rutini paylaşmaya devam ettin.

Arada gönlümü okşayan güzel sözlerde söyledin..

Bende sabretmeye dua etmeye devam ettim..
Başka da bir şey elimden gelmiyordu.

Bir gün bana ne günaydın mesajı attın ne de iyi geceler mesajı defalarca aradım yüze yakın mesaj attım ama ne çağrılarına cevap verdin. Ne de mesajlarıma...

En ağır buydu.

İçimde bir bilinmezlik ölüyordum acıdan...

Sana bir şey mi olmuştu?

Yoksa bitmiş miydi?

Bu bir "ghosting"’di. Yani anlıyacağın tabir ile sebebsiz yere bir açıklama yapmadan ilişkiyi kesip ne görsel ne fiziksel bir temasta bulunmama haliydi..

Ve bu çok yaralayıcı bir şeydi..

Bir süre kendimi değersiz, bir hiçmis bir yokmuş ve bir çöp yığınıymışım gibi hissettim.

Anlıyor musun bu çok pis bir durumdu.Nasıl tarif edilir, nasıl ifade edilir bu pek bilemiyorum. Ve ben kimseye bir şey de söyleyemiyordum.

Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum.

Ayağını bir cam kesmiş derin bir yara olmuş ve dikiş attırmak için hastaneye gidip pansuman ile atlatılacak bir yara değildi bu. Acının ta kendisi her gün öldüm deyip ama yaşadığın, yaşamak zorunda kaldığın bedenin ayakta sağ durup ruhunun firar ettiği lanet bir şeydi.

Yani insan sadece uyumakve hatırlamamak istiyor böyle zamanlarda..

Hatta ölmek...

İnancı gereği ölmediği Rabb’ine dua edip
" Ya Rabbim ya canımı al ya onu al içimden al" dediği bir karasevda döngüsüydü..

Bir küçük gülüşün ardından sağanak yağmurlarının sel olup coşup, toprağı doyuramadığı.

Sonra bir gün aniden " neden "demeyi bıraktım.

Artık gitmene izin verme zamanının geldiğini anlamış kabul etmistim.

Çünkü artık umut etmekten yorulmuştum.Benim umudum sadece senin dönüşünün üzerine olmamalıydı.
Umut edecek başka şeylerde olmalıydı.

Yeniden sevip sevebilmek gibi..

Sen beni sevdin yada sevmedin bildiğim tek şey sevsen de gitmiştin, sevmesen de gitmiştin.

Tek gerçek buydu.

Ve bunu kabullenme vaktiydi.

"Allah yeniden başlayanların da yardımcısıydı."

Bende yeni bir yola çıkıyordum.Çıkmam da gerekliydi..

Yol uzundu.

Seni unuttum diyemem ama sana dair olan duygularımın içini boşalttım.

Bu senin suçun.

İçimdeki sana olan aşkı sen öldürdün..

Gelelim sana;

Şimdi sana karşı içim buz yanığı iken güneş olsan ne yazar?

Bundan sonra bir daha yanar mı bu yürek
yanmaz bir daha sana.

O ateş söndü..!

O kadar ayaz yedi ki unutmaz geçirdiği kışı.

Öyle ..!

Şimdi durmuşsun karşımda affet o ara kafam karışıktı diyorsun .

Sevmediğim den değildi diyorsun.

Sevmekte matematik gibi kesin olmalı asla insan sevgi konusunda kafa karışıklığı yaşamamalıdır.

Dedim ya artık hiç bir şeyimsin.Yani içimde ölü bir adamsın bir zamanlar sevdiğim ama artık yok olan ölü bir adamın anıları var.

Öyle ..

Hem yeni biri var hayatımda.
Onun kafası senin gibi karışık da değil..
Net..

Bir aile kurmak istiyor..

Sevgisini göstermekten cekinmiyor da.

Sen ne zaman hazırsan ben seni beklerim,seninle her şeyr varım diyor .

Ona bakarken yüreğim kabarıyor,gözlerinden gözlerime ışık saçıyor..

Aşk gibi bir şey değil bu..

Sevgi gibi yumuşak iyileştiren bir şey..

İçimi yakmıyor..

Sanırım onu daha fazla bekletmiyecegim..

Cevabımı vereceğim..

Güven tek kullanımlık bir şey..

Ve benbuldugum bu güven ve sevgi duygusunu ölü bir adam için heder edemem..

Ben iyileştim..

Seni kendi kafanın karışıklığı ile başbaşa bırakıyorum..

Doyumsuz olup da bir aşkı yıkmak, sevgi değil sahteliktir.

Bunuda unutma..

Gittim ben hoşçakal..!

Sevgidar

Nevin Aktekin Gülfırat

07/07/2023