SEVGİLİYE

Gülünce mutluluk saçan gözlerin vardı senin. Bir ömre bedeldi o gözlere her an her saniye bakabilmek. Oysa değil bir ömür göz açıp kapayacak kadar kısaydı seninle birlikteliğimiz. O kısa sürede gözlerinin müptelası oldum. Şimdi ise o gözlerden uzağım. Güneşini kaybetmiş şehirler gibiyim: ıssız, karanlık ve soğuk… Desem ki bir gün çık karanlıklarıma güneş ol, bilirim gelmezsin. Yolunu gözlerim oysa ben her gün. Kendi karanlığımda güneşi anlatan şiirler yazarım güneşi görmeyen çocuklara.

Sevda üstüne beylik laflar ederim sevda ateşini harlayarak. İşitirsin kimisini, kimisini duymazsın bile. Duysaydın eğer belki yolun düşerdi yoluma. Oysa sen hiç duymadın ki beni. İşte ayrılıyor burada yollarımız. Canın sağ olsun güneşi gözlerine hapseden kadın. Yüzün hep gülsün, ben karanlıkta da bulurum yolumu. Yeter ki senin canın sağ olsun. Mutlu desinler, o yeter bana. Gözlerimden düşen iki damla yaşı titreyen ellerimle de silerim. Var hadi git yoluna, sana uğurlar olsun. Yolun da bahtın da açık olsun. Şayet bir gün düşersen zora beni hatırla. Can emanetini teslim etmediysem hala iki elim kanda da olsa koşarım imdadına. Nasip diyorum seninle vuslatımıza, belki bir gün nasip…

Dünya gözüyle görürsem eğer o mutlu günü, dünyanın en bahtiyar adamı ben olacağım. Sözüm olsun, en mutlu kadını da sen olacaksın. Kalp ağrım diner mi bir gün bilemem. Emin değilim hiçbir şeyden. Emin olduğum tek şey sana beslediğim duygularımın baki olduğudur. Ben bu yaşta, yeniden düştüm sevda ateşine. Üstelik sana yasaklıyken. Varsınlar ayıp desinler. Benim yüreğim senin şarkını söylerken ben nasıl başka sevdaların şarkısını söyleyebilirim söylesene bana?

Söyleyemem güzel kadın, senin şarkından başkasını söyleyemem. Sen yaban ellere de gitsen, başka yüreklere de düşsen ben söyleyemem. Yüreğimde taşırım, bir ömür hamallığını yaparım, şiirim sen kokar, cümlelerim biz kokar. Ben seni anlatırım sevdalı yüreklere ama yine de vazgeçemem senin şarkından. Dışarıda yağmur, yüreğimde sen, aklımda sen… Söylesene bu dert nasıl geçer? Geçmez elbet, geçmez. Şayet geçerse bir gün deler geçer, ezer geçer, yıkar geçer. Varsın geçmesin benim derdim. Ben çekerim çileyi, derdi. Sen mutlu ol e mi? Gülen yüzün hiç solmasın, saplanmasın başına ağrılar. Düşerse gözünden damlalar, mutluluktan olsun sadece. Bu kafi. Haydi güzelim, var git şimdi yoluna. Seni seven, seni bekleyen bu yaralı yüreği unutma. Hoşça bak zatına, vesselam.

NECATİ DİLEK