Saygı Duymak ile Saygı Göstermek aynı şey değildir.

Saygı Duymak: İnsanın içinden gelen gerçek fikri ile oluşur. Zorlama ile oluşturulamaz ve değiştirilemez. Ancak zaman içinde karşılıklı etkileşimle kendiliğinden değişebilir. İçsel bir düşüncedir. Kimseye zorla saygı duydurtmak mümkün değildir, en fazla yalan söyletilebilir bu konuda. Ama yine de beyninin içindeki gerçek fikri başkadır böyle bir durumda bile. Sevgi duygusuna benzediği için onunla da karıştırılır kimi zaman.

Saygı Göstermek: Dışsal gerekçelerle hatta bazen zorlamayla oluşur. Mesela gelenekler veya hukuk kişiyi zorlayabilir. Gözlemlenebilir bir davranıştır. Kişi gerçek düşüncesi olmayan bir saygıyı ortaya koymak zorunda kalabilir. Geleneksel yapı veya hukuk sistemi, düzenin korunmasını sağlamak için bunu bireyden talep eder. Örneğin öğrencilere gerçek fikirlerine dayalı olarak davranma şansı verilse sadece iki tane öğrenci bir dersi bütün dönem boyunca işlenemez hale getirir.

Gerçekten mi saygı gösterdiğini yoksa içinden gelen saygı duyma hissini mi dışa vurduğunu anlamanın bir yolu her zaman mümkün değildir. Örneğin amiri içeri girdiğinde ayağa kalkıp önünü ilikleyen memur korkudan mı, dalkavukluktan mı, hukuk istediği için mi, yoksa gerçekten içinden geldiği için mi yapıyor bunu? İnsanları anlamakta çok iyi olduğunu iddia eden kişiler bile çok uzun yıllar kandırılabilir. Bunun cevabını anlamanın tek yolu aralarındaki eşitsiz ilişkinin sona ermesidir. Örneğin birinin emekli olması veya diğerinin tayinin çıkması gibi. Eğer aradaki bu eşitsiz ilişki bittiğinde size hala saygı gösteriyorsa aynı zamanda saygı da duymuş demektir.