Diğer bir konu ise büyük balığın küçük balığı yuttuğu yani, sadece güçlülere yaşama hakkı verildiği görüşüdür. Tabii bu mantıkta yardımlaşma yerine çatışma, hile, entrika, düşmanlık devreye girer. Bu da insanların birbirine olan güvenini ve saygısını yok edeceğinden, çok yanlış sonuçlar verir.


Diğer taraftan ilim adamlarının tespitine göre, eski çağlarda yaşamış nice dev hayvanlar vardı, şimdi soyu tükenmiştir. Örneğin, dinozorların şu anda yaşamadıkları gibi. Buna rağmen nice küçük, zayıf, aciz hayvan vardı ki, şimdi hala varlığını devam ettiriyor.


Hamsi ve denizanası gibi güçsüz hayvanların nesilleri tükenmezken, deniz fili gibi iri ve güçlü hayvanların neslinin azalması, yok olma tehlikesi yaşaması, bize bazı gerçekleri anlatıyor.


İddia edilenin tam tersi hayat bir çatışma ve mücadele değil yardımlaşma ve dayanışmadır. Yaratan öyle hassas denge kurmuştur ki, en ufak noksan ve eksik yoktur. Herkes kendine düşen görevi tam yapar ve Allah’ın işine karışma gibi bir hatayı yapmazsa hayatın mücadele değil yardımlaşma dünyası olduğunu gayet iyi anlamış olur.


Bediüzzaman Hazretleri de hayatın bir mücadele olmadığını, yardımlaşma olduğunu, hırs ile mücadele edenlerin sonuç alamadığını, şöyle ifade etmiştir:


Delil mi istersin? En zayıf, en aptal hayvan en iyi beslenir, meyve kurtları ve balıklar gibi. En aciz, en nazik mahlûk, en iyi rızkı o yer, çocuklar ve yavrular gibi. Evet, helal rızkın kazanılması, güç ve kabiliyetle olmadığını, anlamak için balıklar ile tilkileri, yavrular ile canavarları, ağaçlar ile hayvanları karşılaştırmak yeterlidir.


Bir kuş yavrusunun acizliği, annesinin onun hizmetine koşturulmasına sebep olur. Annesi rızkını ayağına getirir. Bir vakit gelir yavru, kanatlarının kuvvetlenmesiyle acizliğini unutunca, annesi ona "Sen git, rızkını ara" der, artık ona yiyecek getirmez. Aynı şekilde çocukların acizliklerine karşılık, Allah’ın rahmet hazinesinden annelerinin, memeler musluklarına rızkları gönderiliyor ve akıttırılıyor.



Cenab-ı Hak da Kur’an-ı Kerim’de:

"Ey insanlar! Biz sizi bir erkek bir dişiden yarattık; sonra da, birbirinizi tanıyıp kaynaşasınız ve aranızdaki münasebetleri bilesiniz diye sizi milletlere ve kabilelere ayırdık" buyurarak insanlar arasındaki yardımlaşmaya dikkatleri çekmiştir.



Demek ki, bizlere düşen görev; emir edilen insanlarla münasebetlerimizi güzelleştirmek, sevgi ile yaklaşmak, birbirimizle yardımlaşmaktır. Bu konuda diğer varlıkları kendimize örnek almaktır.


Ahmet TULGANER