Doğduğum Gün Annem Yüzümden Öpmemişti

• 13 Mayıs 2023 Cumartesi 00:14:44

2222

Sırtımda ağaç kökleri varmış gibi.
Her bir kök çekirdek lobisinde fışkırmağı bekleyen
Gen teorisi gibi.
Ölü olduğumu kabul ediyorum
Doğduğum gün annem yüzümden öpmemişti

Her şey 14 mayıs gününün gecesi doğduğumda başlamıştı. Anneme yüzümü sarmadan annemin terk edilişiyle karşı karşıya kalmıştım. Ben küçücük bir bebektim. Hemşirelerin kucağında önce yıkandım. Sonra kurulandım. Bir güzel yağlar ve kremler sürdüler. Uuuuu dedim aynada kendimi ilk gördüğümde baya güzel bir bebeğim. Bembeyaz kıyafetler giydirdiler. Gözlerim aralıklıda olsa görebiliyor ve duyabiliyordu herkesi. Onlar benim hiçbir şey anlamadığımı sanıyorlardı. Halbuki durum bu değildi. Hepimiz konuşma duyma sanatı bilerek düşüyorduk rahmin ağızlarına. Yalnızca seçme şansımız yoktu. Keşke bu olsaydı diye düşündüm. Bir rahmin ağzına düşmeden yani dünyaya gelmeden önce. Orada ki arkadaşlarımla genellikle bulutların sütünde balık ve kuş kovalamaca oyunu oynar sonra güneş ananın merdivenlerine tırmanıp ağaçlardan topladığımız balıkları grile yatırıp bir güzel afiyetle yerdik. Sonra herhangi bir yıldız bize çok uzaklardan gül likörü getirir ağzımızın tam ortasına kuyruklu neonu köprü yapar usulca boşaltırdı. Araya sonsuzluk bonibon şekerlerini de dahil ederdi. Orası evet daha iyiydi. Çünkü ihtiyaçlarımızı kendimiz karşılıyorduk. Şimdi bakıyorum birisi bizi doyurmadan açlığımız gitmiyordu. Ya da pislettiğimizde temizlenemiyorduk. Çok çok zor bu dünya dedim onlar bana bakarken. Şuan ne düşündüğümü dahi bilmiyorlar. Galiba bunlar unutmuşlar nerden geldiklerini diye düşündüm. Sonra ellerimi gördüm vay canına ne kadar tatlış ve küçücük ellerim varmış. Sonra ayaklarım vay canına ne kadar küçücükler pamuk gibiler. Bulutlara benziyorlar. Bir iki üç dört beş altı yedi sekiz dokuz ve on. evet evetttt tam on tane bulut şekli diyerek gülümsedim. Hemşirelerden birisi ’’inanamıyorum henüz yeni doğdu ama gülümsüyor’’. Niye şaşırıyorsun ki dedim gözlerine bakarak. Ben geldiğim yerde bir gülümserdim ay güneşle yer değiştirirdi. O kadar muhteşem gülümserdim.

Sonra birden ortalık karardı. Galiba uyumam için gözlerimi kapatmıştı Tanrı. Nasılsa dedim annemi görecektim. Uyumak bu süreyi kısaltır diyerek düşünüp uykuya daldım. Gerilerek uykumdan uyanmak istediğimde ellerimi oynatamadım. Bu neydi diye düşündüm. Sonra gözlerim ışığı fark etti. Sabah olmuştu acıkmıştım. Birden içimi sevinç kapladı. Annemi görecektim. Yaşasınnnn dedim yaşasın. Hemşirelerden birisi beni kucaklayıp beslemeye başlamıştı. Tuhaf bir şeyle beni besliyordu. Geldiğim yerde ’’Anneler bebeklerini göğüslerinden emziriyor’’ demişti sonsuzluğun annesi. Yoksa artık değişmiş miydi bu sistem diye düşündüm. Evet evet kesinlikle değişmiş olmalı yoksa annem beni niye beslemesin diye düşündüm. Beslenmem bittikten sonra genel temizliğimi yaptı. ’’Aferin benim akılı kızıma çok akıllı hiç ağlamıyor hiç üzmüyor bizi’’ dedi.. Vay canına bu hemşire bebekten anlıyor dedim ve o muhteşem gülümsememi yüzüne bıraktım. Bıraktığım anda ’’Tanrım muhteşem bir gülümsemeye sahip bu bebek’’ dedi. Bir kez daha vay canına vay canına dedim. Gülümsememle annemi de kendime aşık edebilirim diye düşündüm... ...Devam edecek

İyi ki doğdum demeyi çok isterdim N a n a
Bu yüzden sakın yüzümü yıkatma
Çünkü o zaman henüz doğmamış olurum.


youtu.be/lqvDJBDm29A
May 14 Duisburg
2222

Ana Karakterler:

Nana_Bebek

Beğen