Şiir Hayatın Kendisidir

• 6 Mayıs 2023 Cumartesi 13:56:19

Şiir Hayatın Kendisidir Şiir

Mutluluğun küçüğü büyüğü olmaz ve mutluluk parayla pulla alınmayacak bir duygudur
Mutlu olmak için çok para harcayıpta yine de mutlu olmayan insanları görmek mümkün
Başka Bir tanım yapmak olursak bazen mutluluk bir gözün içinde ki işıltıdır bazen bir bahçe içindeki dala konan kuşun sesi bile insanı mutlu huzurlu edebiliyor
Biraz hayata bakış açımdan bahsetmek istiyorum tabbikide her insanın hayattaki bakışı açısı farklıdır
Yukardan belirttiğim gibi kimi dala konan bir kuşun sesinden mutlu olur kimide bir gözde ve yada tatlı bir sözden kiminde pencere önündeki saksıyı suladığı zaman ve ya bir gülümsemeden mutlu olur kimide tatlı huzurlu sevdiği insanla yaptığı muhabbetten kendini huzurlu his eder

Her insanin mutlu olma hissi farklıdır
Şiire başlamadan önce devamlı mektup yazardım hislerimi kısa kısa mektuplara yazardım ve bol bol ortaokul lise edebiyat kitaplarını okurdum

Hatta kamuya yerleşmek için şimdi hemşir eczacı olan kuzenlerim sınavlara çalışmak ve hazırlanmam için bana bir çuval kitap göndermişlerdi bu kitaplar arasında edebiyat kitaplarının olması şiirle ilgili gönlümde bir kıvılcımın çakmasına neden olmuştu
Her seferinde atmış beş yetmiş puan alıyordum bir yere yerleşemdim ama edebiyat gönlüme yerleşti

Kısa kısa defterlere mektuplar yazarak duygularımı hislerimi yazıp sonrada o defteri kış gelince sopaya atıp yakardım ama birşeyler yazmadan çizmeden edemez olmuştum birşeyleri yazmadan çizmeden okumadan kendimi çok yalnız hissederdim sanki birşeylerim kaybolmuş gibi his ediyordum kendimi

Çünkü yazınca kendimle dertlesiyordum kalem benim sırdaşım arkadaşım olmuştu onunla gülerdim onunla ağlardım sevincim mutluluğum neşem kalemimdi

Kalemimle ayrılmaz ikili olmuştuk adeta
Artık yazmadan çizmeden edemiyordum şiir hayatımın bir parçası haline gelmişti gezetelerde dergilerde zaman zaman şiirlerim yayınlandı mutlu olurdum şiirlerim yayinlandikça şiire karşı dahada ilgim artıyordu şiir gönlümde taht kurmuştu gönlümde şiir aşkı çağlıyordu
Şiir aşkı içimde fırtınalar estiriyordu mutluluğun duruklarına ulaşırdım şiir yazınca

Çok kişi ya Servet kardeşim ne anlıyorsun bu şiirlerden şiirden ekmek yok bırak deselerde bir türlü bırakamaz olmuştum şiiri
Belki şiir bana ekmek vermiyordu karnımı duyurmuyordu ama şiirle gönlüm doluyordu şiirle gönlüm doyuyordu mutlu oluyordum ve ayrılamıyordum şiirden

Zaman zaman dalga geçenlerde oldu zaman zaman deli işi diyenler de oldu ama şiir aşkı yaşayan bilir ne demek istediğimi şiir aşkı öyle bir bir aşktır ki tanımını yaşayarak yazarak yapıyorum başka türlü tanımını yapmam mümkün değildir

Şiir aşkımın temelinde aşk İlk sıradadır zaten şiirin kendisi aşktır
Servet bardağın dediği gibi aşksız gönüller taşa benzer insanın içinden gelmelidir o duygular duygusuz insanlar taş gibidir trilyon versen iki dizeyi yan yana getirmekten aciz kalır
.
Bakış açım şiir gibidir diyebilirim neşemi sevincimi hüznümü şiirlerle dile getiriyorum ve rahatlıyorum aslında strese karşı şiir bir terapidir

biraz daha konuyu açmak olursak şiir hayata karşı bir haykırıştir şiir yoğun duyguların bir volkan gibi çağlamasıdır şiir bir insanın hayata karşı bir bakış açısıdır şiirin temelinden sevgi vardır insanlık vardır hoş görü vardır kardeşlik vardır şiirin özünde şarkılar vardır şiirler olmasa türküler olmaz şarkılar söylenmez gazeller olmaz şiir bir hayat felsefesidir daha doğrusu şiir hayatın kendisidir
.
6.5.2023
Servet BARDAK