KARA KAPLI DEFTERİMDEN NOTLAR (13)

• 1 Nisan 2023 Cumartesi 06:35:16

Bana arada sırada gelirler ve yazdırmadan gitmezler. Yine öyle oldu, sabahın ilk ışıklarında dilime bir şeyler takıldı, dedim ki, "ve sen şimdi, yürüdüğüm caddelerde, sokaklarda, çarşıda ya da pazarda kalabalıklar içinde karşıma çıkan tanımadığım herkesteki yüzsün."

Son sigaramı yakıp bardaktaki keyif çayıma seni katıp sonra da ağzımı çalkalayıp yatayım derken zaman nasıl tüketmiş beni, anlamadım. Bir de baktım ki bir adım bile atamadan olduğum yerdeyim.Tam da bu sırada hoca "Allahu Ekber" demez mi? Sana da aşk olsun, olacak iş mi bu yaptığın hoca efendi? Şimdi küfür etsem Allah indinde çarpılırım.Tövbe deyip sigaradan iki fırt çekip, çaydan bir yudum alırken ezan bitmek üzereyken düşüncelerden uyanıp kendime geldim.Kül tablasında sigaram, bardakta çayım yine yarım kaldı. Ağzımı çalkalayıp oruca niyet ederken aklıma gelmenin sırası mıydı şimdi kahpe!

Gün geceden dönerken bir tek sen dönmedin ya, hayallerimi yarım bıraktın ya, sana da aşk olsun! Belki de böylesi daha iyi oldu. Yoksa hiç bir şey yazamazdım. Eskiden çok eskiden matematik, fizik, kimya derslerinde de böyleydim.Aklım derslerde değil, defterime yazdığım edebi cümlelerde olurdu. Hele ki sınavlarda, bomboş, tertemiz bir kâğıt bırakırdım hocanın masasına. Bu dersleri bir gün olsun sevmedim, sevemedim. Ben geri zekâlının biriydim işte. Kafam edebiyata, şiire çalışırdı en çok. Severdim kelimelerle oynamasını.

Sınıfın en güzel kızına aşık olmanın zamanı mıydı? Hele hele öğretmene aşık olmak da nedir? Yahu onu bile yaptım öğrenci olduğumu unutup. Esaslı, güzel bir kadındı. En çok da bana gülerdi. Galiba çok belli ederdim hoşlandığımı. Şimdi nerededir acaba? Ölmüş müdür yoksa? Yaşıyorsa görmek isterdim. Çok yıllar geçti. İzini bulamadım. Masum bir sevgiydi bendeki. Hani şimdi karşılaşsam en önce elini öperim saygıdan. Yanağını da öperim, sevgiden. Dudaklarını öpemem ama. Yakıştıramam kendime. Aynı yaşlarda olsaydık, durumlar farklı olurdu, tutardım elinden, çıkar giderdik okuldan. Tabi beni kabul etseydi diyorum. Etmese de canı sağolsun. Ben onu sevdim ya, hoşlandım ya, gerisinin hükmü yok. Kimseye de sormadım hayatımda, seni sevebilir miyim diye. İzin mi alınır sevilmişse. Kalbim bana sormadı ki, niye sorayım aşık olmuşsam, hoşlanmışsam. Nerde bir erişilmezlik varsa orda ben olurdum. Tam keşfetmişken güzel, masum, sımsıcak bir yüzü, taliplisi de çoğalıverirdi hemen. Bir de bakardım, hoşlandığım kızı piçin biri kandırmış, kız da salak salak arkasından gitmiş.

Bu zamana kadar gidenler hiç dönmedi. Bana gelen de olmamıştı zaten. Ben hayatım boyunca edebiyatı sevdim, şiiri sevdim. Hayallerimi daha çok sevdim. Gerçekler hep canımı acıttı. Biraz geç oldu ama, en son sevdiğim kişi kendimdi. En anlamlısı da kendi elimi sımsıcak, içten tutmaktı. Bunun keyfine vardım ya, artık hiç bir eli tutmasam da olur. Böyle iyi. Yoksa bu sütunlar da bomboş kalırdı.Hiç bir şey yazamazdım ki.


Vecdi Murat SOYDAN
01 Nisan 2023, Isparta, saat 06.21