MAZİDE KALANLAR

• 21 Mart 2023 Salı 01:40:21

Mazide Kalanlar,
Yıllar akıp gidiyor önümüzden, bizler bakmakla yetiniyoruz sadece. Tadı damağımızda üç beş hatıra zihnimizi oyalayıp duruyor. Duygularımız depreşiyor, koca mazi canlanıyor gözümüzde. Ve hatıralar gün yüzüne çıkıyor yeniden. Gözümüz dalıp gidiyor uzaklara. Bir şeylerin yokluğu sızlatıyor yüreğimizi. Gözümüzden iki damla yaş akıyor. Oysa sebebini bile bilmiyoruz akan gözyaşlarının.

Bir yanımız bahar bahçeyken, bir yanımız ayazıyla soğuğuyla kara kışı yaşıyor. Sevinemiyoruz yaşanmışlıklara, keşkeler sarıyor dilimizi ve ağlıyoruz yaşanmamışlıklara. Geri dönüşü yok o giden günlerin. Mutlu muyuz, değil miyiz onu bile bilmiyoruz. Anı yaşarken mutsuzuz, sonrasında ise yaşanılan günler daha bir değerli oluveriyor gözümüzde. Acıyla karışık özlem duyuyoruz. Ağlamak yetmiyor o günleri geri getirmeye.

En önemlisi de yaşanmayanlar, yaşanamayanlar… İçimizde güzel bir hatıra olarak kalanlar. Bu bazen bir kavgada söylemek isteyip de söyleyemediğimiz sözler, gitmek isteyip de gidemediğimiz yerler ya da daha özel bir sebep: her gün bakıştığın ama bir türlü açılamadığın fakülte aşkın oluyor. Hepsi unutulur da yürek sızlatan şeyler unutulmazmış. Koca seneler geçer gider de kimse tek kelime etmez o tatlı bakışmaları anlatmak için. Yollar ayrılır günün birinde. Adam gider birini bulur yüreğindeki aşktan umudunu kesmişçesine. Kadın gider başka sevdalara yelken açar, aklında hala o eski bakışmalar vardı belki. Ama iş işten geçmiş, yollar yeniden çizilmiştir. Ona da gitmek düşer.

Kimse suçlu değildir bu aşkta. Bu yaşanmamışlıkta. Suçlu düşüncelerdir. Duygular galip gelseydi aklı bir kenara bırakır, meramını anlatır ilan-ı aşk ederdi. Kabul görmese bile içinde bir ukde kalmazdı. Adını sanını bilmeyen iki aşık birbirinden habersiz yol alırdı bu evrende. Mantıkları, duygularını yenseydi şayet bambaşka bir aşk doğardı en derinlerden. Ama olmadı. Adam sevdi gece karası gözleri, kadın kayıtsız kalmadı o masum bakışmalara. Sonra unutulup gitti her şey. Bakan baktığıyla kaldı. Her şey unutuldu belki bir tek şey hariç: gece karası bir çift göz. İşte o ilelebet unutulmayacaklardandı. Öyle de oldu.

NECATİ DİLEK