VAKTİ ZAMANI

• 7 Mart 2023 Salı 15:52:40

VAKTİ ZAMANI

Her şey vaktinde güzel bu hayatta… Ne erken ne de geç. Her şey yerli yerinde ve tam deminde… Yoksa çiğ kalır bazı şeyler veyahut fazla pişmiş. Ne derseniz deyin işte… Anladınız siz onu. Atalar ne güzel demişler: Demir tavında dövülür diye. Öyledir gerçekten. Öyle değilse bile öyle olması gerekir.

Nasıl dediğinizi işitir gibiyim. Haklısınız. Geçen ay yaşadığımız deprem felaketi öğretti aslında bize bunu. Vakit varken, geç kalmadan yaşamayı, sevmeyi öğrenmeli insan. Kırması, yıkması kolay bu hayatta… Ya tamiri? Bunu yapmaya imkanımız, gücümüz ya da vaktimiz var mı biliyor muyuz? Cevap olarak koca bir hayır desek hiç de yanlış olmaz. Hiçbir şeyimiz garanti değil ki, dediklerimizin garantisi olsun. Öyleyse ne diye hala kırıp döküyoruz birbirimizi, ne diye erteliyoruz sevdiklerimizi, ne diye hep yarın yarın deyip bekliyoruz? Oysa yarın geç olacak her şey için.

Öyle ya bir anına bile hükmedemediğimiz hayat ertelemeye, geciktirmeye gelmiyor. Bugün yanımızda olanlar yarın yanımızda olmayabilir. Sevdiklerimize sarılmak, sevdiğimizi söylemek ya da gönüllerini almak için geç olabilir. Vakit varken yapılması gerekenleri yapmalı insan. Hem de hiç ertelemeden. Bugün yarın diye beklemenin, bekletmenin manası yok. Yarın olur, siz olmazsınız; yarın olur ama yanınızda olmasını istedikleriniz olmaz. Bu da en büyük kaybınız olur. Kim bilir belki bir ömür pişmanlığını yaşarsınız bunun.

Ama inanın son pişmanlık fayda etmiyor hiçbir vakit. İçinizde bir yürek sızısı olarak sizinle beraber gidiyor o acı. İsteseniz de unutamıyorsunuz. Çünkü pişmanlıklar telafisi olmayan, tedavisi güç bir hastalık gibidir. Ya onunla yaşamayı öğreneceksiniz yüreğiniz kanaya kanaya ya da bir ömür boyu o acıyı en derinden yaşayacaksınız. Unutmak ne mümkün, için için kanayan bir yara nasıl kabuk bağlasın? Öyleyse kuru inadı, asiliği bir kenara bırakalım. Sevdiklerimize zaman ayıralım ve onlara sevdiğimizi söyleyelim. Kalmasın aramızda ufak tefek şeylerden küslük, kırgınlık. Ve yapmak istediğimiz ne varsa ertelemeyelim sakın ola. Bugün, yarın derken bir bakmışsınız aylar, yıllar geçip gitmiş. İçinizde kalmasın hiçbir şey.

Bu hayat olduğundan çok daha kısa. İnanın hiçbir şey ertelemeye gelmiyor. Siz de ertelemeyin yaşamı, tutun ipin ucundan gidebildiğiniz yere kadar gidin. Gittiğiniz yer bir uçurum dahi olsa geriye dönüp baktığınızda ben bu hayatı yaşadım diyebilmelisiniz. Bunu da vakti zamanında yola koyulursanız dersiniz. Geç kaldıysanız hayatta onu bile diyemezsiniz. Vakti zamanı varken hayatı yaşamaya çalışın. Ne de olsa bir varız, bir yokuz.

NECATİ DİLEK