Ambarda ayrıydılar.Sonbaharda Ekim tanışmalarına fırsat tanıyınca çiftçinin avucunda toplanan yüzlerce buğdayın arasından savrulup yumuşacık toprakta bir araya geldiler.Kök salacaklardı derin topraklarda.Yan yanaydılar şimdi.Üzerlerini toprak örtünce el ele verdiler ve baharın gelmesini beklediler.

Ne soğuklar vardı onların atlatacağı.Ne bereketler vardı salacakları köklerine depolayacakları.El ele verdiler hayaller kurmaya başladılar toprak taneciklerinin arasından gök yüzüne bakarak.Toprak ana çok cömertti.Hiç bir şeyi eksik etmiyordu buğday tanelerinden.Güneş de göz kırpıyordu sıcacık gülümsemesiyle.

Cesaretlenmişti buğday taneleri.Her zorluğa göğüs gerecek başaklarında bire yüz vereceklerdi.Sırt sırta verdiler ve uykuya daldılar.Kimi zaman rüyaları hayallerini tetikledi,hayalleri de rüyalarını.Sapsarı başaklarla boy vereceklerdi.Solucanlar köklerini havalandıracak,karıncalar dökülen tanelerden yavrularına taşıyacaklardı.El ele vererek hayatı paylaşıyorlardı zira.

Toprak üstünde olan değişimler de ayrı bir merak konusu tabi ki..Zıplaya zıplaya gezen kargalar,serçeler,saksağanlar..Daha derinlerde kunduzlar, köstebekler.Bütün bunlardan habersiz buğday taneleri el ele vererek baharı beklerler.

Kara kış sona erer beklenen kar bir yorgan misali örter toprak anayı.Baharı müjdeler kısa bir süre sonra yağmurlar.Hava bazen ılık ,bazen serin.Sızıntıların ulaşacağı yerler derin.Damlalar ardı ardına düşünce buğday tanesi irkilir.Tabanda garip olaylar olmakta zira.Köstebekler zemini boşaltmış,kunduzlar kemirmeye devam ediyor.Yer -gök memnun değil durumdan.Toprak ana mahzun.Ayaklarını henüz sağlam yere basamayan buğday taneleri tedirgin.Homurtular gelir derinden müthiş bir sarsıntıyla birlikte.Kimi daha da derinlere iner kimi yüzde kalır.Güneş doğmadan kara gecenin daha da derinlerine savrulan buğday taneleri şaşkın.Belli ki bundan böyle sorunlar boylarından aşkın.

Yitip gider yüzlercesi.Sayılar toplu tutulur ama gerçek değildir tutulan çetelesi.Ağızsız ,dilsizdir nicesi.Artık çiftçinin dilinde ;bir daha yeşerir mi, yeşermez mi?.bilmecesi.

Tarla mahzun,çiftçi mahzun,yer mahzun.Toprak ana göz yaşı dökmekte.Ya çocuklar..Güneş cesaretle gülümsüyor gökyüzünde.Zira ümitler yeşermeli.



SEÇKİ KURULUNA, OKUYUP PUAN VEREN EDEBİYAT DEFTERİ AİLESİNE ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM.

BU KIRMIZI KURDELEYİ ÜMİTLERİ YEŞERTMEK İÇİN CANLA BAŞLA ÇALIŞAN İNSANLARA - KURUMLARA VE EDEBİYAT DEFTERİ AİLESİNE ARMAĞAN EDİYORUM.