KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
tüplü tv
tüplü bir televizyonun arkasına geçip delikleri arasından bakmayı özledim
şirinlere
yalan rüzgarında öpüşen iki sevgiliyi görüp
başını çeviren teyzelere
bayram harçlığını elinden zorla alıp
peşimden koşturduğum ibrahimi
porsuk kafalı nevini
küpelimi
...
güneş daha parlaktı eskiden
havalar daha temiz
dereler daha berrak
sokaklar toz
sokaklar toprak
ama nefes alıyordu mahalle
küçücük avlulu evler
büyüyüp
apartmana dönmeden önce
..
herkes birbirini tanırdı
mahallenin delisi
velisi
kırıkçısı
çıkıkçısı
muskacısı
iğnecisi
şimdi üst kattaki kim
-bilir kimin nesi
...
şimdi her şeyin hızlısı makbul
hazlısı
yeni sekmesi
bulabilirsen eğer çakmalardan sonra
orjinaline uygun
çıkma sevgili
...
çok sıkıcı oldu bu yazı
yani
YORUMLAR
Buram buram nostalji..Zaman her şeyi değiştiriyor..Ne tüplü tv ler ne de şirinler aynı tadı veriyor.Ama komşunun komşuyu tanımadığında hem fikirim.Şimdi filmler yalnız tv de oynamıyor ,hayatın içinde oynuyor artık.Yayınlar canlı ve ve daha az heyecanlı.Yazılarınız da şiirleriniz kadar anlamlı.Sağlıcakla.Saygıyla.
şirinleri seyrederken
saf unla pişmiş anne kurabiyesi.bide off😓😓
Ya ne güzeldii.😋
fransız
bol paramız olacak ve hepsiyle tadelle alacaktık :)
