toprak
bazen en başa dönmek istersin
her şeyin senden uzaklaşmaya başladığı o en başa
bazen düne
bazen de bir an öncesine
en çok boşlukları doldurmak istersin boşa geçen zamanda
yıllar
yılları kovalamış
yorulmuştur artık
eşyalarla bir eskir insan
koca bir ömre nice hayatlar sığdırır
nice hayaller
nice düşler
yanar
söner
özlersin sonra
adımlarını tetikler o özlem
kendini yollara vurursun
aklında
bölük pörçük çocukluğun
bir anının kopan sayfalarını ararsın
masal kitabında kahramandır kimi zaman
kimi zaman resim
hatıranın
karanlık odasında
çünkü canlandırmak zordur mekandan uzaksa zaman
karşı koyamadığın özlem
olay mahalline döndüren
...
bir yandan korkuyorum
cinlerle paylaştığım topacımı bulamam diye
tavan
arasıyla birlikte çökmüştür, kim bilir
yeniliğe yenilen eski evle birlikte
küpelim
dalında şarkı söylediğim kavak
uçurumundan düştüğüm kaş
-yapayım derken göz çıkar mı acaba
anılara dönüşün
o toprak yollarında
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.