Babacığım artık ben "gidiyorum " daha fazla dayanamayacağım.

Çok açım, çok susuzum çok üşüyorum, çok yorgunum, elim ayağım cekiliyor artık dayanmaya mecalim kalmadı.

"Uyumak" ve bir daha "uyanmamak" istiyorum.

Uyuyup da uyanamazsam eğer, benim mezarıma ziyarete her geldiğinde mezarımın üstüne ekmek taneleri ufala olur mu?

Küçük kuşlar gelir, o ekmek kırıntılarını yerlerden bana şarkı söyler benimle konuşurlar hem tek başına da kalmam böylelikle canımda sıkılmaz.Hareket edemesem bile onların sesi bana iyi gelir, böylelikle mutlu da olurum.

"Babacığım Allah beni çok seviyor sanırım.Sen bir kere bana öyle demiştin Allah bütün çocukları çok sever" diye.

Şimdi O’na kavusmam ve "cennet kuşu" olmam için beni çağırıyor.

Simdi buradaki vakitim tamam olmalı.

Yoksa seninde adını "deprem" dediğin bu yıkımın ardından günlerce kapkara olan topraktan neden birdenbire ışık süzmeye başladı.

Bir melek beni almaya geliyor sanırım babacığım.

Işık şimdi daha da yaklaştı.

Peki babacığım çizgi filmlerdeki gibi kanatları var mıdır bu meleğin?

"Neden sustun baba?"

Babacığım bak bu melek benimle konuşmak istiyor.

"Kimse yok mu?" diyor.

Beni arıyor sende benim gibi "duyuyor musun baba?"

Bu melek ikimizide almaya geldi sanırım senin sesin çok daha yüksek çıkar.

"Buradayız"desene baba.

Ses versene baba.

"Babacığım uyudun mu yoksa?"

"Uyuma lütfen..!’

"Neden susuyorsun, neden buz gibisin baba konuşsana baba?"

Hadi ama "kimse yok mu?" diye bak yine sesleniyor melek.

"Buradayım desene tamam baba uyan artık sen cevap vermezsen ben cevap veririm yoksa duymaz, gider sonra melek."

"Beb burdayımmmm."

"Tamam küçük kız bekle seni oradan çıkaracağız.Seni duyuyoruz.Yanında başka kimse var mı?"

"Var melek amca babam var ama o uyudu galiba ses vermiyor"

Babacığım bunlar sanki melek değil melek olsa beni kanatlarıyla kucaklayıp çoktan göturmüslerdi. Bedenim toprakta kalırken, ruhum o melek ile uçardı.

Bunlar iyilik sevip,iyilik yapanlar için daha önce bahsettiğin " bazı insanlar kızım melek olmasa da "melek kalbi taşırlar" dediğin "melek kalpli insanlar."

Hadi uyan babacığım.Bak geldi bizi kurtarmaya "melek kalpliler"uyumana gerek kalmadı.

Uyuma!

Uyuma baba...!

Uyuma lütfen korkuyorum..!

"Ses ver baba."

Babacığım bak makine sesleri geliyor, yaklaştılarbenimle arada konuşuyorlar da kurtuluyoruz artık sanırım.

"Amca ...!"

"Melek kalpli amca bir parça ekmek var mı?"

"Çok mu acıktın küçük kız?"

Evet çok acıktım ama bir parcasını Uyuyan babamın uzerindeki toprağa atacağım."

O orada uyurken belki kuşlar gelir babamın toprağının üzerinden kırıntıları yerken babamın canı hiç sıkılmaz..

Nevin Aktekin Gülfırat