- 403 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
Tesadüf?
Tesadüflere inanır mısınız? Ben inanmam. Hayatımızda yaşadığımız şeylerin tesadüf değil de tevafuk olduğuna inanırım. Tesadüf diye bir şey yoktur, her yol önceden belirlenmiştir aslında. Her şey olması gerektiği zaman ve doğru zamanda gerçekleşir. Hiçbir karşılaşma, tesadüf ya da rastlantı olabilir mi? Hiçbir hissediş, düşünüş, bakış, algılayış, olayları sezişimiz tesadüf olabilir mi?
Günlük hayatta kullandığımız anlamda tesadüf elbette var. Tesadüfen oradan geçiyordum, aaa ne tesadüf seninle karşılaştık, tesadüfe bak bende tam olarak bunu arıyordum gibi tesadüflerle dolu cümleler içeriyoruz. Kullanılan manaların doğru olduğunu her tesadüfün de bir tevafuk olduğu aşikar değil mi sizce de? Bazı şeyler kaderimizde vardır ve eğer biz onu yaşamamız gerekiyorsa o olay orada yaşanır. Hayatımızda meydana gelen olayların çoğu kontrolümüz altında olan şeylerdir. Farkında olmayabiliriz ancak bilinçaltımız hayatımızdaki olaylarda büyük bir rol oynar. Bu nedenle de bilinçaltımız ister ve enerji fiziksel planda tezahür eder. Bu yüzden de bilinçli olarak farkında olmasak bile çok fazla odaklandığımız her şeyi kendimize çekeriz. Örnek vermek gerekirse alışılmadık bir isim duyarız ve onu düşünmeye devam ederiz, o ismi sonradan her yerde görmeye ve duymaya başlarız. Çoğunlukla sosyal medyada o isimle karşılaşırız. Bunu bir tesadüf olduğunu düşünürüz ama aslında onu düşünerek kendimiz çekeriz. Evren, herkesin ona gönderdiği her şeye bir cevap verir aslında. Güne nasıl başlarsan öyle devam eder lafını duymuşsunuzdur. Yani zihnimizdeki düşündüğümüz pozitif ya da negatif her şeyi kendimize çekeriz. Hava yağmurlu kesin günüm kötü geçecek ya da hava yağmurlu ama ne güzel bereket yağıyor gibi olumlu düşünürsek onu kendimize tamamen çekmiş oluruz.
Hayatımızda meydana gelen her tesadüfü hatırlamayabiliriz ama bazıları unutulmazdır, insanda etki bırakır. Ben bazı tesadüfi olarak düşündüğünüz şeyleri not almanızı istiyorum. Sahi o yaşananlar gerçekten de tesadüf mü? Geçenlerde başıma bir olay geldi sizinle paylaşmak istiyorum. Bundan birkaç gün önce kafamda takılan bir sorun vardı. O kadar yoğunlaşmıştım ki o konuya sürekli onu düşünüp duruyordum. Bu beni rahatsız ediyordu ama nasıl bir sonuca yaklaşmam gerekiyor bilemiyordum yani kısacası işin içinden çıkamıyordum. O düşünce beni biraz eve hapsetti, dışarı çıkmak istemedim. Sürekli Allah’ tan bir yol istiyordum. Sonra ne olduysa arkadaşım dışarı çıkmayı teklif etti, sonunda evden çıkabilmiştim. Başıma ne gelecek bilmiyorum. Sürekli gittiğimiz sahile gittik. Oraya yerleşmiş olan ve sürekli aynı sahile gittiğinizde bazı yüzlerle bir tanışıklık oluşuyor. Yine o gün sürekli sahilde köpeklerini dolaştıran bir adam gördük. Adamla karşılaşıyorduk ama herhangi bir diyaloğumuz olmadı ya da köpeklerinin bana yaklaşımı olmamıştı. O gün ne olduysa köpeği üstüme doğru gelmeye başladı, sahibi çekiyor ama köpek bana doğru yaklaşmakta kesindi. Bir süre sevdim, adamla sohbetimiz başladı. Genel konuşurken bir anda odak noktası oldum. O an içim içimi yiyen sorunun cevabını bana o kadar net verdi ki. Evet dedim gerçekten duymak istediğim buydu. Bazı şeyleri düşünürüz ama kendimize sesli olarak cevap veremeyiz ya da sonucun bizi nereye götüreceğine emin olamayız. Bir şeyden çok emindim. Rabbimden kalben ne istersen onu sana veriyordu. Ben o gün yüklerimden kurtulmuş ve kendimi o anda huzurlu hissettim….
Orada olmam bir tesadüf değildi,
Yüreğimin bana git demesiydi.
Adamı tanımam tesadüf değildi,
Beni gerçeklerle yüzleştirmesi gerekendi
Olması gereken saatte,
Olması gereken bir günde,
Karşılaşmadık mı?
Ne tesadüfen doğduk,
Ne de tesadüfen yaşıyoruz.
Yaşamak istediklerimi de,
Hislerimi de ben kendime çekiyorum….
İnstagram: ilaydakardas3
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.