X sevgilim, bildiğin gibi,
14 Şubat Sevgililer günüydü. Kim demişse neden demişse iyi demiş
Tv. kanalları günlerdir o başlıkla açılıp o başlıkla kanıyor.
Gerçi ticari reklam sektörü deyip yerenler de yok değil. haklılıkları haksızlıkları bir yana
Cicero’nun dediği-söylendiği- gibi benimsemesek de saygı duymalı derim.
Bana sorulacak olursa, tüm günlerin sevgililer günü olmasını isteyenler gibi,
ben de isterdim. Değil mi ki sevgili X ’im var içinde. Dahası sevgisiz gün olur mu.
En başta yaşam sevgisi. Yani genelde a’dan z’ her bir şeye sevgiyle bakar olmak;
’her gönülde bir arslan yatar’ dendiği ve özelde de her gönlün bir sevdiği olduğu gibi
Sevgisiz yaşanmadığı gibi sevgilisiz de yaşanmıyor ;
yaşansa da tadsız tuzsuz heyecansız ölü can misali.
Sevgilim, biliyorum seni arayamadım.
Unuttuğumu, unutulduğunu sanma hayaller kurma. Neyse!.
İşte şimdi yazıyorum yazıyor değil, karşımda yanımda içimdesin de
seninle konuşuyor gibiyim. İnan sevgilim,bana bu anda neyi kimi istediğim
sorsalardı; ’iste dileğini verelim muradını deselerdi ’ Tek senin yanımda olmanı
isterdim.
Bir bahar toprağının bir bahar gülü
kekremsi, nanemsi kekik kokusunca koklayıp arsılmak i
işte öylesine hücrelerime işleyip beni benden geçirmeni isterdim.
Ama yoksun , yoksun işte.
Bana sıkılmış kurşuni bulutlar ötesinde gibisin.
Üç saatlik yol ötede Konya’dasın,ama, kırk yılda bir görülen
harley yıldızı gibi uzağımdasın; ne sen gelebiliyorsun ne de ben.
Ne var ki içimde göğerip duruyorsun çimen gibi, buğday çiçeği,
güve böceği gibi üğütüp duruyorsun içimden beni.
Hssret hasret seni kokuyor tüm doğa
bir rüzgar esmeye görsün
içim iğde çiçeği kokunla dolar
bir yağmur yağmaya görsün
kavruk yaz toprağı kokusunca
içime ruhuma sinersin;
bir çiçek görmeyeyim
bir fırın önünde geçmeyim
kıtlık günü ekmeği kokusunca
nasıl da sarar beni hasret kokun
öldürecek hasret kokun beni.
sevgısız yaşanamadığı gibi
sevgilisiz de yaşanmıyor
yaşansa da tadsız tuzsuz
bir ölü can gibi yani

16.02. 2000/ Elmadağ
Defter : 9
Sayfa : 114