EKTİKLERİMİZİ BİÇİYORUZ

• 29 Ocak 2023 Pazar 07:50:56

Düşünmeyi unutmuşuz, ne ekersen onu biçersin dediler mi, hemen tarlaya atılan tohumlar gelir çoğumuzun aklına, iyilik, kötülükte ekiliyor. İyi niyet eken iyilik, kötülük eken kötülük buluyor. Bizimki sınıftaki bir kız arkadaşına soruyor. Senin niyetinde gerçekten okuyup bir şeyler öğrenmek yok gibi, derslerine çalışmıyorsun. Sınavlarda kopya, derslerde yaramazlık, sağı solu süzmeler. Bak bir yıl sonra üniversite sınavları var, şimdiden hazırlanman lazım. Boş ver diyor kız öğrenci. Ben okula evde canım sıkılıyor diye geliyorum. Bizimki de annene yardım et ev işlerinde. Olmaz çamaşır, bulaşık, çam silme, yemek yapma bana göre değil. Yazık annene yardım etmek sana göre değil, öylemi sen ne olacaksın, babamı. Yok yok çoğunuz kraliçe olacaksınız.. Memleket kral kaynıyor, elini sallasan ellisi. Annesine yardım etmemek için, okula gelen, kızlar, Babasının işinde çalışmak istemeyen erkekler, okuyacak acaba hangi, makamları işgal etmeyi düşünüyorlar. Geleceği düşünmek, derslere çalışmak yok.. Birinci sene üniversiteyi kazanamazsak ders haneye gideriz, birazda oralarda oyalanırız.. Hep oyalama taktikleri.. Anne-Babalarda hak etmiyor değiller. Saldım okula, öğretmenler, gereğini yaparlar. He yaparlar, Senin ilgilenmediğin çocuklarla öğretmen ne diye ilgilensin. Siz üçe, beşe söz geçiremeyince, öğretmen 40-50 öğrenciye nasıl sahip çıksın. Ders çalışmak yok, ödev yapmak yok. Sınavlarda kopya, kendinizi kandırmaca..
Bir insan kendi kendini oyalar, kendi kendine yalanlar söylerse, aldatırsa, hileler yaparsa başkalarının yapmasına neden kızar ki? Ektiğini biçiyorsun, kızıyorsun. Enteresan insanlar olduk. Babalar-Analar çocuklarını düşündüklerini sanıyorlar, ateşlere atıyorlar..
Hayatın gerçekleriyle çocuklarını tanıştırmıyorlar. Hayatı hep güllük, güneşlik, hep bahar-yaz, sonbahar-kış yok. Mevsimler dört ancak bir ömürde kaç mevsim geçirilecek bilmiyoruz, tedbir almıyoruz, öğretmiyoruz.. Öğretmek önce Ana, babaların göreviydi unutturuldu. Sanal görevlen edindik, gerçekler görmemezlikten geliniyor. Gerçeklere hayallere tercih ediliyor. Uyanınca kötü sonuçlarla karşılaşacağımız aşikar.. Görünen köy yakındır.. Bu ters yönde gidişlerden biran önce dönmek gerek.
Ancak çalışmayı, emek vermeyi, sevmiyoruz. Neyi sevip sevmememiz gerektiğini bile unuttuk. Kendi bedenimize, ruhumuza zararı ne varsa yapmak için yarışıyoruz. Hasta bir topluluk olmak için çok gayretliyiz üste ne paralar ödüyoruz bir bilsek hayret ederiz hayret. Deneyin, düşünün veya düşünün deneyin. Evet bu konuda azimliyiz, kararlıyız. Kendi gemimizi kendimiz batıracağız.. Kimseleri dokundurmayız bu konuda kendi işimizi kendimiz yaparız…