- 595 Okunma
- 1 Yorum
- 1 Beğeni
Dostun Attığı Gül
*DOSTUN ATTIĞI GÜL*
*YARALAR BENİ*
Hallac-ı Mansur cezbe gelir "ENEL’E HAK" ben Allah’ım diye haykırır.
Bunu duyanlar,hemen şikayet ederler...
Dönemin kadısı O’nu yargılar ve idam’a mahkum eder.!
Mansur asılacağı dar ağacının bulunduğu meydana doğru götürülürken , galayana gelen halk O’nu taşlar ..!
Kalabalığın içinde bulunan dostu *ŞİBLİ* ’de ağlayarak Mansur’a bir gül atar.
Bu durum karşınızda iyice duygulanan Mansur’un dudaklarından şu sözler dökülür :
"Taş atanlar avam takımı.
Onlar bilmiyorlar, Halden’de anlamıyorlar,
Onların Taşı bizi incitmez Amma ..!
Halden anlayan bir, *DOSTUN ATTIĞI GÜL YARALAR BİZİ* .." der, üzülür...
🔸🔸🔸🔸🔸
İnsan hayata,daha çok dostlarıyla, sevdikleriyle tutunur.
Sevinçlerini onlarla paylaşarak arttırırken, acılarını hüzünlerini yine onlarla paylaşarak azaltır.
Kişi, tanımadığı kimselerden bir kötülük, bir haksızlık gördüğünde çok incinmez.
En azından hayal kırıklığına uğramaz ama dostundan gördüğü küçük bir eziyete bile katlanması çok zor olur.
🔸🔸🔸🔸🔸
Hayırlı sabahlar.
Alıntı
YORUMLAR
Farklı farklı yazarlardan,Hallac-ı Mansur ile ilgili,onun hayatını ve felsefesini anlatatan 3 kitap okumuştum.Yüzyıllar önce o katli sırasında bir dostunun eylemi karşısında söylediği sözler,"Avamın attığı taşlar değil,dostun attığı gül yaralar bizi." Bu sözler halen güncel gibidir,tarihin felsefi deyişlerinin arasına altın harflerle kazınmıştır.
Anlam değeri yüksek bu sözcükler sanırım sonsuza değin unutulmazlar arasında olacaktır.
Değerli şairim,bu güzel hatırlatma yazınız için size teşekkür eder ve kutlarım.Esenlik dilerim.