KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
akis
düşmanı tanımak ve gardını ona göre almak için içine kadar sızdım
onunla yatıp
onunla kalktım
o kadar zaman geçirmişiz ki beraber
o kadar benden bahsedip
bilenmişiz ki kendime
kendime düşman olmuşum
geri döndüğümde
...
dostu tanımak için düşmana soyundum kimi zaman
düşman rolüne yani yanlış anlaşılmasın
bakalım içime sızacak mı hesabı
...
kendimi tanımak için sana büründüm
ki gardımı alayım diye kendime
aynayla yatıp
aksimle kalktım
başlarım dedim senin derdine
YORUMLAR
Ortada ki bölüm ahengi bozuyor
Onun dışında psişik bi his veriyor
Büründüğün yeni kimlikle kendine düsman olabilmeni de sevdim...ve deger vermenin buyuklugunu ona burunmekle gostermek...aynayla yatip akisle kalkmak...ama bir dakika asıl olan nerede ve neden gömülmekte bu kadar...turnusolu olamaz bir insanin bir baskasi...kendine dusmanlik olmaz...kendini bilmezlikten muzdarip olabilir insan...ne olursa olsun insan once biraz kendini sever sonra aksini ve sonra zittini...cok iyi siir vesselam
Selam
fransız
insan zamanla değişiyor ama sırf zaman geçtiğinden değil ; kişisel gelişim, çevresel etmenler ve hatta mekansal değişim bile tetikleyebiliyor bu durumu
ikizler üzerinde yapılan deneylerde de bu durumu teyit eden sonuçlar var bildiğim kadarıyla
tek yumurta ikizlerinin iki farklı ortamdaki gelişimi misal.. detaylar uzun olacağından yazmıyorum
kendimiz hakkında kendimize haksızlık etmemeliyiz elbette.. yani kendimizi ne sırf kendimizden dinlemeliyiz ne de başkalarından..bence ortalama çıkarmalıyız
