Işıklar
Seherde gitmem gerek…
Savaşmaktan yoruldum. Bir gündüz istiyorum. Erken acılardan sıyırıp ruhumu kiminle konuşmaya gittim? Kimine konuştum kâğıtlar dolusu? Durmadan çirkinleşiyordu dünya. Dünya teferruat idi. Dünyada yaşamak en zahmetli şeydi bazı bazı. Çekip gitmek… Bunu düşünmedim bile.
O gün öfke kusan insanların sokağından geçerken iç sesimde buldum kızımı. Sanki doğacak kızıma -ona- temiz bir geçmiş bırakmalıydım.
…
Doğma ihtimalin var mı gerçekten Suna’m? Sanırım artık sadece senin için bir araya gelecek şiirin kelimeleri. Biliyor musun öldü cam kenarındaki menekşem. Onu kurtaramadım. Ömrü bu kadarmış diyemiyorum.
Bu bir pencere bunalımı Suna’m. Sana bu denli hüzünlü şeyler bıraktığım için üzülüyorum. Aydınlık sabahların olsun isterim hep. Büyüdüğün vakit bir gün gitmeyi de öğretecekler sana. Ama sen gitmeyeceksin canım kızım. Annen senin yerine de tattı ellerinin ayasında bir kaşıntıya benzeyen, benzer acıları.
Çok isterdim sana sevginin aşkın güzelliğini haykırmayı. Ömrün daima çiçeklensin canım kızım. Bahar duraklarında gerçekten de çiçeklen. Çiçeklere komşu ola yüreğin. Hep.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.