sığınak

• 5 Ocak 2023 Perşembe 02:17:51

o beni kuyuya düşürünce yusuf olacağımı sandı
rüyamda onu görüp sultan olacağımı kalbine

oysa ben çelmeyi öğrendim
düşmeyi
düşümde kuyu kazmayı

yalnızken en büyük korkum
yalnız kalmama ihtimaliydi onun

ve o korkuyu büyüttüm
büyüttüm
her geçen gün basamak eklenen merdiven gibi
kuyunun başına dek

derken çıktım

gün ışığına çıkartma yapan karanlık gibi
aya küskün

...

seni ele verecek gölgenin
çok zaman izini sürdüm

...

zamanla soğuyor çok şey
ay sararıyor
yıldızlar sönüyor

severken mecnuna dönüyor insan
nefrette firavuna

hepsi gelip geçiyor
o kuyudan çıkınca

...

şimdi bütün anıları kale’me alıyorum aklıma geldikçe
sağanağa tutulan küçük bir kuş gibi
sığınak gözlerimde