Ertesi gün sabah kahvaltısından sora su kantarını ve iki kava alıp fidanları sulamaya gider. Bir yandan da, babamdan ilk defa para alacağım. İnşâAllah caymaz. Cayarsa bir daha ev işi yapmam arkadaş. Amelelere veriyor bize geldi mi kendi evinin işine para mı istenir. Sanki bizim harçlığa ihtiyacımız yok..
Fidanlığa varır, görünürde fidan falan yok, Fidanları kimi kökünden sökülmüş kimi bıçakla kesilmiş.. Nasıl olur ilk defa böyle bir şeyle karşılaşmış. Kim yapar ki böyle bir onursuzluğu.. Sinirli sinirli eve varır. Baba kapı önün de oturuyor tekerlekli sandalyesin de. Hayırdır çok çabuk döndün, fidanları suladın mı? Bizim ki bir tane bile fidan yok, hepsini halletmişler.. Kesmişler, sökmüşler bir kenara atmışlar… Vay adiler vay. Kim yapar ki. Yeni gelen komşulara sorsak ayıp olur. Görmeden etmeden kime ne diyelim. Babası sen hele beni kahveye götür gelen geçen, tanıdıklara sorarız. Yapacak bir şey yok. Bizimkinin aklına bir şeyler geliyor ama kanıt olmadan suçlama haram, iftira olur. Bu yaz iyi bir takip yapmak gerek… Aradan birkaç gün geçer bizimkine uzun yol gözükür.. Mühendis abisinin yanına gidecekmiş orda okur belki..
Bu okuldan kurtuluş yok mu? Arkadaş okul da okul, oraya varır varmaz rica minnet bir aydan fazla geçime var, yeni taşındık falan okula kaydı yapılır. Bizim ki Büyükşehirde yeni bir çevrede, yeni bir okulda. Orda da sağ-sol var ama geneli sağcı. Yani okulu geçme şansımız var demek.