bütün ışıklar maviydi ve yüzünün yarısı ıslak.
bütün ışıklar maviydi ve yüzünün yarısı ıslak. yarın perşembe. sevgilim öldü. sevgilim dündü. bütün iyi günler benim sevgilimdir, tanıyanlar tanımayanlara anlatsın. yine bir şiiri harcıyorum burda, alt alta getirmeye gücüm yok. ölü sevgilime, yani çarşambaya konuşuyorum.
tamamlanmamış bir gök üzerimde kükrüyor sevgilim. göğe baktıysam çok çaresiz kalmışımdır ve orada bir yerde tanrının beni izlediğini, sırtımı sıvazladığını, hiç olmazsa benim için saçlarının bir telini daha beyazlattığını görmek istiyorum. belki de cehenneme götürür bu sözlerim beni. yazık bana.
çarşamba, yani sevgilim, ölü sevgilim; konuyu değiştirmek istiyorum. uçmak, hiç onu düşündün mü? uçmak işte bir göğü tamamamlar. bak. uçmakta çok gamsız bir coğrafya var sanki. sevgi de mavi bir trende yaşar zaten. ne alaka diyebilirsin, perşembeyi görmedin sen. görseydin, her şey nasıl da alakalıydı her şeyle anlayacaktın. sevgilim, metruk bir yaşamın penceresi açılır bugün ve yeni bir günün heyecanı kamçılamaz bazı kimseleri. bu arada avuçlarını ölmeden sirkelediysen, kalbimi bulabilirim.
çarşambacığım, sevgilim, dinle beni. ölüler ne kadar duyarsa o kadar duy , tamam. bana yalan söylediler. uçakların, silahların, kan paletlerinin, acının üzerinde yükselen bu zaman... bu zaman dar. yine aynı yerdeyiz. dağılmış bir kafatasını avuçlarımda tutarken, olmamak diyeceğim bağırarak, söz. zaman kırmızının en koyu rengi. insanların sağından
solundan uçuşan kurşunlar, pencereme konan kuşlardan daha zarif. gözlerimi kapatacağım artık. perşembe ülkemi tarumar etmek için yola çıktı bile. gözlerim kapalıydı ama anlamalıydım. hangi içime elimi atsam kum dökülüyordu elime.
sevgilim dün, yani sevgilim çarşamba, yani güzel ışık; kalmadı geriye turuncu saçlarından bir şey. saçların gökten geldi, yine göğe dağılacak. şehrim de senin topuklarındandır kim bilebilir? kim iddia edebilir aksini? şiirler geçti yanımdan, beni küçümseyerek. dün bitti. sen öldün. kalkıp onurdan bir gemi yaptım sana. denizleri ayaklandıran bir gemiydi bu çarşamba. son nefesini veriyordun, sırtımı dünyaya yüzümü çöle döndüm.
ölü sevgilim çarşamba, ölenlerdir ölümü konuşulmaya değer kılan
ve peşlerinden söylediğimiz o soluk mavi şarkılar. mavi. mavinin her şeyle alakası vardır. mavi bir şarkıcıyı bile öldürebilir bir plakla.