KIYILARDA BOĞULUYORUM

• 3 Aralık 2022 Cumartesi 08:03:09

Ey kalbimin tek sahibi, duy sesimi!
Geçmiş geçmişte kaldı, gelecekte sen varsın
Görmezden gelme beni, sen kevser-i cihansın.

Seni incitip, kaybettiğimden beri
Kıyılarda boğuluyorum Ekim’den beli,
Sensiz şu virane-i dünyada bir hiçim
Hıçkırıklar doluyor kalbime yirmi birinden beri.

Sen Kudüs’ün sokaklarında uçurtma uçuran,
Gönül limanıma İsmini altın yaldızlarla yazdıran,
Muhammedi muhabbetle dualarda yer alan
Anadolum, Rumelim, Diyarbekirimsin
Varım, ömrüm, nebatım, şiirimsin.

Kıyılarda boğuluyorum, bırakma beni!
Zaman sessizce hançerliyor kalbimi,
Kıyamete kadar bekleyeceğim seni
Gözlerinden ırak olsam da
Hançeri kabulleniyor nefesim ilk günkü gibi.

Ekim’den beri yazılan tüm şiirlerim,
Senin adına yazılıyor
Seninle nefes alıp hayat buluyor,
Kıyılarda boğdurma beni hazan güneşi.

Açıkça dile gelmesem de,
Kalbimin reçetesi sensin
Ey benim cennet kokan güneşim.

Yine bir cumartesi sabahı
Namazda aklıma düştün her zamanki gibi,
Dua ettim Yâradana varlığın can olsun
Kışın bereketi gibi iki söz misali...

Ey benim özgür ruhlu inatçı Payitahtım!
Ebubekir’in sadakatiyle bağlıyım sana,
Bu son meclistir gönül sarayında
Şems-i memleketimi aydınlat varlığınla,
Düşürme beni gözlerinin cennetinden
Gülşehrinin kıyılarında boğuluyorum
Ekim’den beli, sensiz zor nefes alıyorum.

LARDES SYMPRA (03.12.2022)