- 292 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
Şiir
Ne Senle Ne Sensiz Yaşamadım
Ruhum bedenime, bedenim ruhuma yapışmış; eyy sevgili
Unut sevdayı sök at diyorsun, beni içinden.
Ruh bedeni, beden ruhumu terk ettiğinde yaşayamam, ölürüm ki ben!
O halde benden nasıl istersin, tüm geçmiş maziyi silmemi?
Sev deyince sevilmediği gibi, sil deyince de silinmiyor sevgi!
Unut demesi kolay!.. Gel bir de yüreğime anlat esaretini.
Günler, haftalar, aylar değil! Yıllarla süsledim içimde seni,
Ben seni üç günde sevmedim ki, bir günde sileyim her şeyi...
Sen aynada güzelliğine bakarken, ruhunu da görebiliyor musun; eyy gönül!?
Sen nasıl ruhunu incitmek istemiyorsan, bende seni incitmek istemedim hiçbir zaman.
Sen ruhuna dokunmadan nasıl seviyorsan özünü,
Bende bedenine dokunmadan, öyle sevdim özünü, sözünü...
Sen üzülme, sen kırılma, senin canın yanmasın diye; gizliden gizliye sevdim seni
Namusuna tek bir kelam laf etmeden sevdim seni.
Bir saniye olsun yanında bulunmadan, karşına çıkmadan sevdim seni
Belki bir gün, bir an olsun düşünürsün de seversin diye usulca sevdim seni.
Dünyanın kaç bucak olduğunu bile bile sevdim seni...
Sen beni görmezden gelirken de, kulaklarını tıkarken de sevdim seni
Ama benden sana bir haber gitmedi, biliyorum sevgilim.
Ben senden asla vazgeçmedim,
Cesaretimi onurumu kırdılar, her şeye rağmen yine ulaşmak istedim
Ama beni sana, seni bana getirtmediler özür dilerim.
Ve hiçbir zaman da sen beni bilemedin, affet beni sevdiğim...
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.