KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
YAŞASIN OKULA BAŞLIYORUM
Yaşasın okula başlıyorum!.Küçücük elim babamın sıkı sıkı kavrayan avuçlarında.Yüreğimin atışını kulaklarımda duyarcasına heyecanlı.Küçük kırmızı çantam elimde tuttuk okulun yolunu..Bir başka doğmuştu eylülün ilk haftasında güneş.Küçücük yürekleri bir başka ısıtıyordu sanki.
Okulun bahçe kapısından girdik.Gözlerim her kareyi kaçırmamak istercesine açık.Öğretmenimi merak ediyordum.Acaba annem gibi sıcacık ve ilgili biri mi?.Ya da babam gibi korkularımı dağıtacak kadar kuvvetli mi?Yaşıtım olan olmayan ne çok arkadaşım olacaktı kim bilir?..Öğrenmeye açtım..Ne çok sorularım vardı.Ne çok şey öğrenecektim.Büyük halam sıkı sıkı tembihlemişti.’’Ben okuyamadım sen oku ikimizin yerine’’ diye.Okuyacaktım ikimizin yerine ve ikimiz için.Anlatacaktım ona içinde kalan isteklerinin açılımını..
Büyük Halam babamın halası.Bin dokuz yüz doğumlu. Osmanlının son dönemlerinde hayata gözlerini açmış ,iki meşrutiyeti,kurtuluş ve Çanakkale savaşlarını iliklerine kadar yaşamış,Seferberlik döneminde amcalarını ve ağabeylerini cepheye göndermiş ve iki şehidin acısıyla içten içe yanmış, Yeni kurulan Türkiye Cumhuriyetiyle yeniden doğmuş bir Türk kadını.Çocukluğunda sekiz yıl medrese eğitimi almış başarılı biriydi.Yeni Türk alfabesini bilmiyordu.Osmanlıca ve Arapçayı seri olarak okuyordu.Birbirimize söz vermiştik.Ben yeni öğrendiklerimi O’na öğreteceğim, Kendisi de Osmanlıcayı ve Arapçayı bana öğretecekti.Hiç bir şeyi kaçırmamam gerekiyordu o yüzden.
Zil çaldı.Babam elimi bıraktı.Öğretmenler bahçeye çıktı.Kendi öğrencilerini sıraya dizme telaşında.İlk kez sıraya dahil oluyordum.Bu öyle bir sıra idi ki..Atatürk’ün çizmiş olduğu çağdaş -uygarlık yolundaki sıra idi.Yeni mezun genç ve güzel ışıl ışıl bir öğretmenim olmuştu.O benim örnek alacağım ilk insandı.Zira kararlı adımları ve dik başı beni büyülemişti adeta.
Öyle büyük bir istekle yola çıkmıştım ki..Artık bu öğrenciliğim mezara kadar devam edecekti.Zira Meş’aleyi devralmıştım öğretmenimin pamuk ellerinden.’’Yürü!..’’ diyordu..’’Atanın çizdiği yoldan.Başın dik ve vakur adımlarla.’’Yeni nesil öğretmenlere emanet. Öğretmenler günü kutlu olsun tüm öğretmenlerimizin.
YORUMLAR
Çok güzel.
Konusu kurgusu anlatımı mükemmel.
Yalnız alt kısmında bir “Devam edecek” kısmı eksik hissi uyandı bende.
Devamını da severek okuruz inşallah bu güzel yazının.
Tüm öğretmenlerimizin öğretmenler gününü kutluyorum.
Selam ve saygılar kardeşim.
Ne mutlu Türk üm diyene.
Tüm Öğretmenlerimizin 24 Kasım Öğretmenler Günü Kutlu Olsun.
Günün anlamını en güzel şekilde ifade eden hissedilerek ve içtenlikle yazılmış muhteşem güzellikteki paylaşımınız için gönülden kutluyorum tebrikler efendim.
Sonsuz selam ve saygılarımla.
Esenlikler dileğiyle.
Günümüz kutlu olsun öğretmenim!
Ne mutlu öğretmenliği hakkıyla yapabilenlere!
Çocuklukta istediğin kadar yükseklere uçabilirsin hiç kimse umurunda değil. Kimi seviyorsan istediğin kadar sevebilirsin hiçbir zaman kalbin başkası ne der düşünmez.
Okulun ilk günü çok tesirlidir bende hiç unutmadım.…
Beşinci sınıfa giden ablam tüm kardeşlerimin elini tutarak okula götürürdü. İlk gün sıraya dizilmeden sınıflara girdik. Ablam İsmail canım öğretmenimin eline bıraktığında ellerimi utana sıkıla gözgöze geldim. Babacan şefkati bakışlarını gördüğüm anda sevdim öğretmenimi… Çok yordum Hiperaktiv yaramaz öğrenciydim. İsmail öğretmenim çalışkanlığımın farkına vararak benimle daha çok ilgilendi. Hakkını ödeyemem.
Tüm öğretmenlerimizin öğretmenler gününü kutluyorum.
Değerli öğretmenim Eminem, sımsıkı sarılarak öğretmenler gününü kutluyorum.
Sanki okula dün başlamışsınız gibi bir anlatım.
Hep duyduk o ilk gün heyecanını.
İlk öğretmenimizi, ilk okul arkadaşlarımızı.
Özel bir günün sıcacık anlatımı.
Teşekkürler.
KIYMETLİ ÖĞRETMENLERİM GÜNÜNÜZ KUTLU ODLSUN.
