- 286 Okunma
- 1 Yorum
- 1 Beğeni
Ne vakit iki olduk..
Hayat senin istediğin kadar güzel ve senin izin verdiğin kadar özgür…
Toplum mu?
Biz yaptık oysa bir bireydik yalnızca bir vakit şimdi ne çok mesulüz iki (çok) olmaktan.
Yemekten, karın doyurmaktan, çamaşırdan, giyimden kuşamdan..
Pencerede ki meraklı teyzeden, balkondan sarkan çocuktan, sırnaşan kediden...
Gıyabında konuşulan sözden aman söz olur diyen bilmişlerden.
Oysa!
Oysa bir göl kenarı, bir ağaç altı, yalnız bir bank, az biraz yağmur belki bir gökkuşağı, ciğerimde hava, yürüdüğüm park, ayağımın altındaki çakıl...
Bir ikiden çoktu oysa!
Ne vakit iki olduk bölündük, böldük yaşamı.
Şimdi yaşa ikili, üçlü, beşli..
Çoklu düşün, çoklu yaşa...
Çok.. Çok.. Çok...
Daha çok, çok daha çok...
Neyse!
Az susun şimdi onun dans hayallerini dinlemeliyim...