Günlükler

• 7 Ekim 2022 Cuma 08:23:57

Yeni kedimin adi karanfil,cook sevimli benimle uyuyor.Benimle bir seyler konusuyor ama anlamiyorum.Onunla ilgilenmek cook hosuma gidiyor.Hicbir zaman sahip olmadigim kiz cocugu gibi.En pahali cicek orkide olsada,ben papatyalari cook severdim.Bir de aycicek tarlalarinda kaybolmayi.Sararan cimenlerin hafizamda hep farkli bir yeri vardir.Cocukluk anilari diyelim,malum bu hatiralar hic kaybolmaz,hic unutulmazmis.Sevdigim oyunlar,arkadas oldugum cocuklar geliyor aklima.Buyumek uzun bir yol.Bazi bedelleri,sinamalari da var elbette.Hata yaptikca ogreniyorsun.Kendimle bu kadar barisik olabilmemin sebebi aslinda,yaptigim hatalari tekrarlamamak,cabuk ogrenebilmek olmustur.Son alti aydir falan,okuduklarim yada dinledigim bazi seyler kafama girmiyor.Tekrar,tekrar okuyunca zoraki anliyorum.Unutkanliklarim cogaliyor,keske gecmisi de boyle unutabilsem.İstediklerine hala sahip olamayan insanlar,hep bu ozlem icinde kalirlar.Bir taraflari eksiktir anlasilamazlar.Kimseler onu anlamaz,anlamak da istemez.Herkesin cokca telasi,bir suru sorunu vardir.Kimi geceyi calisarak,kimi cook az uyuyarak,kimi kalacak dogrh duzgun bir yeri olmadan gecirmistir.Hayatin gercekleri bu,surekli bir kosusturmaca,aramaca arasinda geciyor.Kimi zaman,ne istedigini,ne aradigini bilemeyen suursuz kitleler dolu olsa bile.Gecenin en cook sessizligini seviyorum.Eskiden beri beni dinlendiren,huzur veren sey bu.Kendimi cook rahat,guvende hissediyorum.İsik acikken uyuyamadigim gibi.Belli bilgilerin,anlatilmis ya da anlatilmayi bekleyen hazine tarzi seylerin,kadim uygarliklarin arasinda hissediyorum.Tarihin her donemin de yasayabilirim,hem de hic sıkılmadan.Gogu,o gokyuzunu,yildizini,ayini incelemek onunla anlamlar aramak,her daim cook hosuma gider.Agaclarin kesilmemesi,zarar verilmemesi,hayvanlarin sokakta yasamamasini isterim oteden beri.Ancak hepsi birer temenni olarak kalir.Bazi sehirler de,dilek agaclari oluyor.Acaba hala duruyor mu?Oyle seyler merak ediyorum.Cunku boyle seylere,ilgim egilimim var.Umut nedir?Neden vardir?İnsan islenmis bir yalanmidir?Yoksa kodlanmismidir dnasina.Niye yasar insan?Ne icin gelmis?Gelebilmistir dunyaya.Ozgurlugunu,haklarini ne cileler,ne ugraslar sonunda kazanabilmistir?Saydikca,dusundukce elinde kalan,gizemini koruyan,sis perdesini senin kaldirabilmeni bekleyen bir tarihi eser yigini.Sahibine ait,sahibini sabirla bekleyen bir varlik gibi.Bir seylere ait olmak,olabilmek hissi nedir?Neyi cozumlemeye calisiyoruz?Tumevarislarimiz,tumden gelislerimiz,donuslerimiz hangi yarisi bitirdik diyebilmek icin.Bence insan ne yasarsa yasasin,ne yaparsa yapsin,yalniz kendine olan ozsaygisi icin yapmali.Takmamali kiskancliklari,hastalikli dusunceleri,benim kararlarim,benim dogrularim diyebilmeli.Bu bir bencillik degil aslinda,ozguvenin yansimasi.Sanki ilk defa gorur gibi,gunesin batisini,dogusunu hayranlikla izlemesi.Ne? ya da neler ceker onu bu duruma?Siire,okumaya olan tutkusu,kendinde bir seyler bulmasi.Benzer yolculuklara cikmasina ragmen,sanki ilk defa bir yere gidiyormus gibi heyecanlanmalari,adrenalin yukselmeleri.Sevmeyi,sevilebilmeyi,icinde ki sonsuz yalnizligi bastirma ihtiyaci nasil dogmustur icinde?Ona kalan,yalnizligin paylasacak,onu anlayacak bir kadin midir?Onun hem annesi,hem kardesi,hem kiz arkadasi olmasini istemek olmayacak bir seymidir?Gozlerini kapattiginda,kendi filminin o gunku bolumunun sonuna gelmistir,bu maceraci.Gozleri,iplikle cekilir gibi kapaniyordur artik,istediklerini bir de ruyalar alemin de,denemenin vakti gelmistir artik..!