KAYBETTİK

Kaybetmiş olmalıydık
bir yerlerde. Bir yerlerde o eski hasletlerimizi; masmavi umutlarımızı kaybetmiş olmalıydık!

Eskimeyen o eski heyecanlarımızı ve tabii ki, sevgiye, hoşgörüye, paylaşıma dair insanlığımızı kaybetmiş olmalıydık!

Sözüm ona, yad edemez olduk o eski günleri Mesela sonbahar telaşını. Ne okula giden çocuklarımızı okşayarak uğurladık, ne de kış için nafaka hazırladık!

Derken kış geldi. Ne soba üstünde demlenen tavşan kanı çaylar, ne pıtır pıtır patlayan mısır, ne de kuzinede nar gibi kızarmış patates. Isıtmadı soğuktan çatlayan avuçlarımızı!

Tadı kalmadı komşunun, tandırdan çıkartıp da uzattığı lavaşın.

Kaybettik eskiye dair hasletlerimizi.

Esirgedik apartmana girerken birbirimizden selamlarımızı!

Ne yaşlı bir kadınin taşıdığı ağır yukü umursadık, ne merdivenleri tırmanmaya calışan engelliyi. Ne de tökezletip düşen bir dedeyi umursadık.

Hal hatır sormayı ar bildik kendimize. Yanımızdan geçip de giden dostumuzu bile görmedik. Merdivenlerde karşılaştığımız komşuya selam vermedik ve kaybettik!

Okula giden çocuklarımızı servise, annemizi babamızı huzurevine, kendimizi de yalnızlığa mahkum ettik, kaybettik!

Adına yoğun kent yasamı, düşük gelir seviyesi, stresli iş ortamı dedik Sözde stresten kurtulmak için, bayramlarda; konukomşuyu, kardeşimizi terkedip, tatil beldelerine sığındık, kaybettik!

Akraba ziyaretlerinde, karşılıklı oturup da sohbet edemedik! Öyle ki, telefonda yazışmalardan fırsat bulup da, birbirimizin gözünün rengi nedir diye merak dahi etmedik kaybettik!

Yıl içinde yaptıklarımız, kazancımız, kaybımız, hüznümüz, sevincimiz hakkında tek kelime konuşamaz olduk. Tek derdimiz, tek sohbetimiz varsa da, yoksa da ekonomi, varsa da yoksa da para oldu kaybettik!

Çocuklarımıza umut aşılamayı bir kenara bırakıp, onlara; "geleceğinden kaygılıyım!" "Başarıyı nasıl kazanacaklar?" "Hayata nasıl tutunacaklar?" Sözleriyle, geleceğe özgüvensiz, başarısız, hayal kurma becerisinden yoksun, umutsuz çocuklar yetiştirdik kaybettik!

Neyse ki, sağlığınız / sağlığımız yerindedir Hasletlerimizi dair her ne var ise, birer birer kaybettik.

Dilerim akıl sağlığımızı kaybetmez, gecmişi unutmadan, geleceğe yön veririz!

Efkan ÖTGÜN