- 247 Okunma
- 0 Yorum
- 2 Beğeni
Bir İyilik miydin ?
Bir iyilik gibi geldin ve gittin.
Emanet gülümsemelerin sarkacında akıp duruyor şimdi dalgalar ve zamanın ahı bekliyor pusuda. Sonsuzluk artık yakındır okyanuslara...Med-cezirlerin senfonik oyunlarında kırık bir ezgi gibi hüzün vuruyor kıyıya,ruhumun yontulmuş taşlarında kuş ölüleri ağıtsız yatıyor.Sessiz bir gecenin koynuna saklanıyor yıldızlar.Ve an’lar, zamanın belleğinde bir varolup,bir kaybolarak;bir varmış,bir yokmuş masallarının göz kapaklarına aşina birer yaprak gibi düşüyorlar.Mevsimler üşüyor derininde tenimin.Tenim yanıyor,izini bırakıyor zamanda çoğalan anlar..Yeşile çalan yapraklarda bahar kokulu kadınlar ve hoyrat adamların sözleri var. Ayak izlerimi süpürüyor rüzgâr ,anısız zamanların unutulan aşklarını düşünüyorum.
Moru severdim bir zamanlar,belki gökyüzü tayflarında,hatırladığım şimdi Ah ! işte,o rüzgâr!
Gözlerinin altı morarmış,gözlerin kan çanağı sanki,dilin lâl... Kimse bilmez ,biliyorum nasıl yaşadığını,kimse bilmeyecek O’nu nasıl aradığını...Bir zamanların anı çanağı çatlak ve su sızdırıyor ,köksüz kalmışların anlağında ,zamanın ağulu düşünde piç bir gülümseme sırıtıyor saklı bahçede...Kör bir kuyu alnındaki çivi yazısına ya da bir ağacın iç içe geçmiş köklerine nasıl tutunduğumuza kimse inanmıyor. Kuşlar halka yapmış,tur atıyorlar gökyüzünde,tam da parmak kemiklerinin sızladığı,yüzüklerini kaybettiğin denizde,denizin mavisi,kıyının kuşatmasına vuruyor ve kararıyor dünya... Ellerin,ellerimde... Üşüyoruz birlikte...
2015 -apieceofrose...G. A.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.