İnsan kendini nasil anlatir?
Seytan yabancimiz degil,bizi birakmayan eski vefali bir dost gibi.Demin eski sarkilardan birinin yeniden yorumlanmis halini dinlerken soyle dusundum. Bu sarki daha guzel soylenebilir mi?Bilmiyorum.Sunu biliyorum sadece,hepimiz bu sarkilar da kayip zamanlar da yasanan o sevdalari yasiyoruz.Reenkarnasyona inanmak istiyoruz,hepimiz o zaman dilimlerin de yasamis gibi hissediyoruz.Bunun bir sebebi olmali elbette,sadece biz bilmiyoruz.Bu zamana ait olamayislarimiz,hedefsiz ya da amacsiz hissetmelerimiz,hep bu yuzden.Bir seylerin bizden gizlendigini,yine bir seyleri animsadigimizi,ancak bize soylenmeyip,gizli tutuldugunu,dusunmemiz hep bu yuzden.O donemlere ait birer varlik hissetmelerimiz,empatiye bile ihtiyac duymamamiz,yine bu yuzden.Bilmedigimiz,gizli bir hafizamiz var ve hepimiz hafiza kaybi geciriyoruz.Sanirim olunce uyanip,ait oldugumuz kisilerin yanina varacagiz..!Olumden bu yuzden hic korkmuyorum,bu dunyayi da pek sevmedim.Bir fanusa sıkısıp kalmis gibi hissettim hep.Ozgurluk benim icin,ekmek ve sudan daha onemliyid her zaman icin.Hic degismedi bu durum,hic vazgecmedim boyle olmaktan,kendim olmaktan da.Buna pisman da olmadim,hayatin agir sinavlari,agir bedelleri karsisinda dimdik durmaktan.Her gun yeniden sifirdan baslamaya.Tukenir gibi oldugumda bile,nefes alacak bir seyler buldugum cook olmustur.Hezeyanlarim,isyanlarim az da olsa sevinclerim.Bazen cokca guluslerim,bazen ise huzunlenislerim.Bazen duygusal olmam,bazen kendimi kaybetmem.Ozledigim seylerin cogalmasi,ama hic bir zaman geri gelmeyecegini bilmem.Degisen hayat dongusu,degisen nesiller olmasina ragmen,hikayenin hep birbirine benzemesi.Kayiplarim,kazanclarim isteyip de elde edemedigim seyler.Cokca ic hesaplasmalarim,bolca oz elestirilerim hic gitmeyen usengecliklerim.Bir ise basladimmi sonunu getirme istegim ve de inadim.Ama butun isin,en zorunun aslinda baslamak oldugunu bilmeme ragmen isteksizliklerim.Degismeyen hayat rutinim,depresif hallerim uzadikca uzuyor..!