Dunya'da bir yerde

• 27 Eylül 2022 Salı 02:43:25

Bir kayip ormanda,bir kayanin ucunda sallanip duruyorum.Dunya’da benden baska kimse yokmus gibi.Yas aldikca,daha duygusallasan hallerim,bazi seyleri daha kabul edilebilir bulmam.Eskiyle yeni arasinda bir secim yapamamam.Surekli ikilemlerde kalir gibi hissetmelerim.Radyoyu daha cook dinlemem,beni pisman eden seylerin,bir dusman gibi zamansiz ve de ansizin hatirlamalarim.Kendimi,yazmaya vurmam,huylarimin degismesi,cayi daha cook icip benimsemelerim.Yeni bir yolculuga cikip,yeniden kendimi kesfeder gibi oluslarim.Degismeyen seyler de var elbet,sabirsizligim inatciligim eskisi gibi kimselere ihtiyac duymamam.Yalnizligima daha da cook alismam,kabullenmem gibi.Dunya’nin cektigi acilari,cigliklari gozyaslarini gorup bir sey yapamamak mesela.Humanist bir ruhun,kendi icinde yaptigi sorgulamalar,nereye varacagini bilmedigi bir kaybolmusluk hissi.İcini,dolduramadigim bilinmezlikler.Hic de istemedigim bir hayatta oldugumu bile bile buna direnmek.Umutlarim,cokca umutsuzluklarim olumu daha daha cook dusunmek.Olum olgusunun rahatlatilicigi,bir seylerin bitecegine dair keskin inancim.Bosa giden dileklerim dualarim.Aklimdakileri hala gerceklestirememenin vermis oldugu caresizlik.Ne zaman bitecegini bilmedigim bir azap hissi.Bir sıkısmıslık durumu gorunmeyen acilarim.Ustune koyarak ogrendigim seyler,daha olgun dusundugume dair inanclarim.Yaprak benzeri saga sola sallanislarim.Nerede duracagini bilemeyen sarhosvari hallerim.Keske gecmisi de,yakin zamanlar da olanlar gibi unutabilme istegi.Yazarak kendini ifade etme isteginin artmasi.Cikmaz sokaklarim,karanlikta kayboluslarim.İsiga gelen sinekler gibi,kelebegin son anlarindaki cirpinislari gibi,kaybedecek bir seyi olmayan bir varlik gibi hissedislerim.Orta yasin getirmis oldugu,ne yapacagini bilmemezlik durumu mu?Ya da sudan cikmis balik gibi,yonunu coktan kaybetmis gidecegi,varacagi yeri bilmeyen,bilemeyen ruh halleri.Bir kisi olsun hayatimda,bana ugur getirsin,sevilmenin ne oldugunu anlayayim diye dusunmelerim.Sonra,bir daha kimseyi sevemeyecegimi bilmelerim,sanki bunun bir ceza,bir lanet oldugunu bile bile kabullenmis gibiyim.İnsanlara olan guvensizligim,yeniden ugrasmaya,yeni bastan bir seyleri insa etmeye artik gucumun olmadigini bilmem.Ozguvenimi ne olursa olsun dusurmemem,sanirim hala var olan,geriye kalan en guclu ozelligim.Hafizamin yavasladigini,eskisini olmadigini kabuhl etmenin zorlugu.Ruzgar nereye eserse oraya goturur,su akar yolunu da nasil olsa bulur kabullenislerim.Hayattan bekledigim seylerin artik olmayacagina dair kesin inanclarim.Ruh bedenin catismasi arasinda kalislarim.Duyduklarim,gorduklerim,yasadiklarimin sanki rehin alinmis gibi olan bir insanin,istemsizce izleyislerine benzetiyorum.İcinde ki sesin vazgecme deyislerine ragmen,artik pek bir umudumun kalmamasi.Arkamda birakacak,donmemi gerektirecek bir durum olmadigini da biliyorum.Yazsam saatler,gunler surecek belki de sonunu baglamam zor,hem burada,hm de en onemlisi kendi hayatimda dunyamda.Yine en iyisi,kendimi kandirmaya,mutlu etmeye calisma oyunlari oynamaliyim..!