- 246 Okunma
- 1 Yorum
- 1 Beğeni
YILDIZ IŞIĞINDA KARANLIK
Sessiz bir gemi geçti yamacımdan
Tüm sevdiklerim ne kadar da uzakta...
Gidenler gelmiyor nedense her baharda...
Kışların adı çıkmış!
Beyaz bile çözülmüyor o en nadide sıcakta!
Susmak mümkün değil
Birikiyor içimde haykırışlar
Acı kimsenin umurunda değil!
Gidip de gelmeyesim var!
Bilemezsiniz kaybedilenleri
Ayıp edenleri
Kaybedenleri!
O en son çığlıkta, o en son çağrı
Kime sanki...
Cevap hiç kimse olduğunda
Ve yapayalnız kaldığına inandığında,
Tanrıya yakarışlarındaki fırsatçılıktan nefret edip!
Güvercinlere sığınıyorsun yine...
Kaybettiklerine!
İtiraf et artık kendine!
Kaybettin başkalarının cennetinde!
Oysa insan olmaktı tek derdin...
Oysa sarıp sarmalamaktı en ıssız olanı!
Neden
Neden
Neden, söyle?
Neden kaybettin? ...
Gidip de dönüşü olmayan bu yolculuktan sana kalan,
Yani gidip de gelmeyeceksen herkes gibi...
Dokunduğun her taşta elinin izi,
Göz göze geldiğin her birinde yüzün,
Gülümseme ve acıysa geride bıraktığın...
Işığı görülmüşse yıldızların,
ve düşülmüşse aşkın t/uzağına!
Var olmadım deme sakın!
Hakkın yok buna!...
Şimdi,
Şimdi...
Bir güvercin simit kapıyor İstanbuli bir vapurun güvertesinden,
Ve şimdi hücreler ağlıyor ,daralmış!...
Yalçın Küçük’ü almışlar... Soner Yalçın’ı, Ahmet’i Nedim’i
Ve alınmış ya da alınacak diğerleri
Darağaçları utanıyor katil olmaktan, boynu bükük!
Haykırıyor süvariler sürgünlerde.
Herkes sağır!
Herkes kör!
Bu kahır...
Bu kahır hiç bitmeyecekmiş gibi...
o daracık hücrelerde soğuktan titremek
gerçek ötesi alçak bir gerçek!
ağır ağır ilerliyor vakit!
işte bu yalnızlık ne ağır
ne ağır!
Suskunluğuma aldanmayın dedi içim
Beni bana şikayet etti...
Ölebilirmişim her an için!
Şaşkınım
Çaresiz...
Bir nefeslik ömrümde yaşadıklarıma şaşarak
Onların Tanrısı olmayan Tanrı’mı düşünüp,
Düşünürken,
Düşüyorum
kör bir kuyuya!
Kulakları sağır eden o uğultuyu defedip uzaklaştırmak isterken kendimden,
bencilliğimde
Yine düşüyorum t/uzağa
Uzakta değil SEVDA
Uzakta değil Huzur...
Düş işte!
hepsi bu kadar...
Düşüme düştüm
Kurtarmasın beni kimse!
Kör kuyularda kör olasım var desem
k/aldırmıyor gönül...
Sağır sultanın duymadıkları yankılanıyor kulaklarımda...
ÖLÜM AĞIR DİYORLAR!
İNANMIYORUM...
YALNIZLIĞIMA SARINIP,
SARMALANIP...
GÖÇÜP GİTMEK istiyorum,
Bu mevsimden,
Bu şehirden! ...
Aşk t/uzak
yağmur ağır
Ve ölüm çağırıyor yine...!
Hoşçakal yağmur...
Hoşçakal Deniz!
Hoşçakal dünya...
4 MART 2011
#apieceofrose
YORUMLAR
Yıldız da, Ay da aldanış.
Sen, ben resmettik onları kağıda.
Gördüğümüz gibiler, oldukları gibi değil.
Biliyorum mesafe aldıkça kirlenecegim.
Yeni keşifler, durumlar, rihtimlar...
Komik.
Bir aşktır sona kalan.
Bir ben'im donakalan.
Bir sensin seyre dalan.
Ölelim barış içinde.
Bir insan, nasıl bir şey ki?
Bütün eylemleri, eylemsizlik...
Çünkü en candan eylem düşünmekmiş.
Çok saygımla Şairim.
deniz_tayanç tarafından 20.9.2022 06:25:29 zamanında düzenlenmiştir.
mimoza2023
Nasıl da çift anlam barındırıyor şu cozleriniz,evet gerçekten de olaylar,insanlar,hayat...gerçekte göründükleri gibi değil,oldukları gibiler...Nasıl bir ruh haliyle,düşünce süreciyle izlersek,algılamak bu kavram ve insanları onların ruhumuza düşen işlemleri ve gelip de duracagimiz yer,bambaşka olabiliyor...Güzel bakan gözümüzü, iyiliği ve şefkati,affetmeyi unutmazsınız,hayatı kabul etmeyi içimize sindirmek en büyük olgunluk olsa gerek,yani büyümek...
Çok teşekkür ederim varlığınızla,kıymetli yorumunuza.. İçten sevgi ve saygılarımla...