- 350 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
Yetim şiir
Gittiğinden beri gülmüyor yüzüm
Sevincim hep yarım hep eksik baba
Ne gecem bellidir ne gündüzüm
Umudum hep yarım hep kesik baba
Kaçmak istiyorum..
yanına kaçacağım kimse yok
Kanatlanıp kollarına uçacağım
Kimse yok
Dertlerimi açacağım kimse yok
Yetimim öküzüm sensizim baba
Yaslansam şu duvarlar,
dayanamaz derdime
Karanlıklar baş koydu
sen yokken her ferdime
Her kışın ardında
sende bahar var deme
Yalnızım perişanım
Yorgunum sensiz baba
Ekmeği Önce bize yedirir
sonra kalsa sen yerdin
Yanlışı aff etmez asla
görsen döverdin
Bu dağ gibi hasreti yavruna nasıl
Verdin
Bir kuşu gibi kalbimden vurgunum
Sensiz baba
Görseydim şu dünyada bir kere güldüğünü
Dert etmezdim belki de bu kadar öldüğünü
Neyleyim yeri yurdu ben yâr ile düğünü
Hissizim Mutsuzum halsizim sensiz baba
Baş ucunda bir lale hüznüme ağlar sanki
Topraklar hep gül açar sanıyordum oysaki
Hayat öyle anlamsız dünya öyle yalan ki
Ğaribim bé késim ñaçarım sensiz baba
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.