KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 713 Okunma
- 3 Yorum
- 5 Beğeni
Badem
Kentin ışıklarının, ay ışığını boğduğu bir gecede, sarı parlak tüyleriyle ve tereddüt dolu tavırlarıyla tanıdım onu. Önce ürkek, hatta temkinli bakışlarla, boydan aşağı süzüldüğümü hissettim.
Öylesine sevimliydi ki, içimde sımsıcak bir şeyler kıpırdamaya başlamıştı. Belki de, buna benzer iç hareketliliği duymayalı yıllar olmuştu. Yıllar sonra yaşadığım bu sıcaklık, adeta sarhoş etmişti beni.
Evet, hayvanlara karşı sevgim vardı. Ama böyle yoğun bir sevginin tezahür edeceği, aklımın ucundan bile geçmemişti hiç…
Adı Badem’di; bir çocuk edasıyla sahiplerini dinliyor, sevgi sözcüklerini duyduğu an hafiften şımarıklık etse de, verilen komutları bir bir yerine geti riyordu.
O; benden biraz mesafeli dursa da, ben Onunla bir an önce dost olmak ve onu sevip, okşamak istiyordum.
Nihayet biraz yiyecek karşılığında, yavaş yavaş aramızda bir iletişim başladı. Ben samimi ve sevgi dolu davrandıkça, bana karşı davranışlar değişti,
üstüme zıplamalar, tokalaşmalar, yatıp yerlerde yuvarlanmalar başladı. Epey bir koşuşturma, çeşitli oyunlar falan derken, biz Badem beyle samimi iki arkadaş olmuştuk artık. Tabi; biz arkadaş olurken ev sahiplerinin çabalarının da katkısını inkâr edemem.
Yaklaşık bir saatlik zaman su gibi akıp gitmişti. Artık veda zamanıydı,
Ve Badem beyin, kendi kulübesine gitme zamanı…
Vedalaştıktan sonra, eve gitmek için aracıma binip, yola koyuldum. Ağır ağır yol alıyor, bir taraftan da düşünüyordum. Günümüzde; insanların laf anlama, söze dinleme yetilerini kaybettikleri bir dönemde, böylesine laftan anlayan, söz dinleyen bir hayvanla karşılaşmak beni öylesine şaşırtmış, bir o kadarda sevindirmişti ki anlatamam.
Evet, sevgili dostlar, bu anlattığım bir köpekti. Her şeyiyle kendini sevdiren, beni kendine hayran bırakan…
İnsanlara, bir şeyler öğretmenin zulüm olduğu bir dönemde, üşenmeden Bademi bir insanmış gibi eğiten, Bademin sahipleri ve gönlümdeki sevgi gözelerine, yeni bir göze daha ekleyen, sevgili BADEM; teşekkürler sizlere.
Eve gelip başımı yastığa koyunca, bademi düşünüyordum. Düşünürken de kendi kendime demek ki; her şey yerinde ve doğru yapılırsa, bu ülkede düzgün bir eğitimle başarılmayacak, üstesinden gelinmeyecek bir zorluk yok…
,
YORUMLAR
Hayvanlar duyarlı varlıklardır, insanların kendilerine dost mu yoksa düşman mı olduklarını anlarlar... Onlara eziyet edenlerde ahirette azabı fazlasıyla hak ediyor. Canlı olan her varlığı sevmek kötülük etmemek lazım. Ne güzel bir köpek ile dost olmuşsunuz... Kutlarım yürekten Ahmet Bey...
Sokak hayvanlarının insanlardan korkmadığı, yem verilen güvercinlerin insanlardan ürkmediği ve balkonunda bol bol çiçek yetiştirilen semtlerin insanları güzel insanlardır. Onlardan kötülük gelmez...
Badem ismi kesin gözleri bademe benzediği için verilmiştir diye tahmin ediyorum.
Badem gözler sevimlidir şair dost.
Burada öylesine eğitir güzel bakarlar ki köpeklere. Köpek kuaförü var benim evin altında. Her zaman binaya girişte sevimli bir köpek görüyorum orada. O kadar akıllı oturuyor ki kuaför koltuğunda. Burada köpekler kırmızı ışıkta duracağını bile biliyorlar.
Onlar, insanların bakışında okuyorlar sevgiyi. Bir defa ayaklarınızı kokladılarsa, iki sene sonra görseler tanırlar ve kuyruk sallayarak ifade ederler bunu.
Yüzümde tebessüm oluştu okuyunca ve bunlar geldi aklıma bir an.
Güzel bir pazar günü diliyorum.
Selamlarımla...
Çok güzel yaşanılmış bir paylaşım keyifle okudum .Onlar bizim sesiz dostlarımıź ,algıları okadar açıkki ,yürekleride çok güzel ,heleki onlara yüreklerini açan insanlara minnet duyguları hiç bitmiyor ,çok şanslı badem evinde dostlarıyla mutlu.
bende kısacık hergün şahit olduğum bir anı yazmak istiyorum apartmanımızın arkasında kalan dairede şahsın birileri tatlımı tatlı bir ponçik sahiplenmişler ponçik ismini ben koydum tabi cok sevimli uzatmadan anlatayım ..eğitmeye çalışıyorlar tabi çok sert bir şekilde oda inat ediyor onlar bağırdıkça, 2 aydan fazla oldu her gün aynı muamele eğitmenin yolu bumudur bilmiyorum yazık üzülüyor insan her an eğiyitilecek diye yiyor zılgıtı anlamaz o diyenlerde olabilir ama bence anlıyor bakışından belli sevgiyle komut verse olmuyormu yani bu sure içinde bir kere afferin oğlum dedidiğini duymadım
