KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 347 Okunma
- 2 Yorum
- 2 Beğeni
Şerefimle Kazandım
Bugüne kadar hep ekmeğimi namusumla şerefimle kazandım. Gün geldi lokantalarda restoranlarda bulasikcilik garsonluk yaptım, çalıştım. Gün geldi İzmir sokaklarında simit sattım konfeksiyonlarda tezgahtarlık yaptım. İstanbul’da atölyelerde çalıştım, ve ayakkabı boyacılığı yaptım. Gün geldi bağ bahçe beledim gün geldi dağ bayır dolaştım kekik topladım. Gün geldi demir Laylon pet topladım hordacılık yaptım hiç bir zaman yaptığım işlerle utanmadın aksine hep gurur duydum. Helal olsun az olsun ama şerefimle olsun dedim. Zaman zaman madi sıkıntılar yaşadım hep sabrettim buda geçer yahu dedim.
Hiç bir zaman yaptığım işlerden utanmadım
Evime ekmek götürmek için hep başım dikti
Zaman zaman benim kibirli olduğumu söyleyen insanlar (Allah kibirden korusun dedim) için hayat yaşantimi yazma gereğini gördüm. Namusla şerefle ekmek kazanmak için gücümün ve sağlık dahilinde tuvalet bile temizlerim yeterki aileme helalinden ekmek götüreyim.
Hayatımda kimseye hor bakmadım hayatımda ezildim ama kimseyi ezmedim her zaman çevreye karşı duyarlı olmaya çalıştım insanları ayırmadım insanları seviyorum ama güvenmiyorum.
Aşırı inatçıyım mücadeleci bir ruh yapım var haklıysam suyunu çıkarana kadar sürdürebilirim işi.Genel hayat anlayışım cefakar olduğum kadar vefakarimda. Bu çileli hayat öykümde elimden geldikçe huzurlu ortamları tercih ederim acılarla sancılarla yılları birbir devirdim ama hep hayata karşı direndim direndim yüzümde tebessümü eksik etmedim yeri geldi kahkahalarla hayata meydan okudum Gezerek dolaşarak hayattan tat almaya çalışırım hayatın tadını çıkarmaya çalışırım.
Her zaman her yerde hayatın her alanında hayatın her kademesinden iyi niyetimin kurbanı oldum. İyi niyetiminden dolayı enayi muamelesi gördüm ama enayi olmadığımı göstermek için mücadele ile karşılık verdim.Çok yıprandım yüzüme gülenler arkamda işlerler çevirdiler hayat mücadelesinde her zaman tek başıma mücadele ettim.
Bu hayat muceledinde her şeyin üstünden geldim ama sahipsizligin kimsesizliğin üstünden gelemedim çünkü destekleyenim olmadı hiç bir zaman.
Haklıyken haksız oldum İtildim hor görüldüm her zaman
Sahipsizlikten hep maglup oldum yenildim sahipsizlik kimsesizlik gözyaşı oldu çile oldu dert oldu keder oldu
Hiç bir zaman kendimden utanmadım beni enayi yerine koyanlar benimle uğraşıp dalga geçenler alay edenler aptal yerine koyanlar ezenler baskı yapanlar çamura bulayanlar çamur atanlar üzülmeme sebeb olanlar başını eğsin utansın
Kimsesiz sahipsiz olabilirim ama enayi değilim
YORUMLAR
Bire bir yüreğimin sesiydi yazınız değerli hocam.
İnsan sevgimiz hız kesmiyor diğer yandan güven duygusu yitip kayıplara karıştı.
Helal kazanç gibisi var mı nasıl da bereketi içindedir.
Öğretmen kızıyım ve paranın helalden kazanıldığını kimseye de borçlu olmamayı babamdan ailemden öğrendim.
Aile denen mefhum ve helal kazanç işte hayatın özeti.
Nice kibir nice kinaye nice yolsuzluk.
Bizleri körelten de bu işte: sahipsiz sanıldığımız kimsesizliğimize atıfta bulunanlar ama unuttukları bir şey var:
Büyükten büyük Allah var.
Küçük yaşımdan beri şahidim canım babamın hayatla olan mücadelesine ve bana ondan soylu bir soyad miras kaldı.
İnsan ne kadar temiz ve safsa o kadar da zarar görüyor belki de enayi olan benim sevgimi çarçur edeceğime hep insanlara sundum kalbimi ve tüm iyi niyetimi altın tepside.
Sizi ve kaleminizi içtenliğimle selamlıyorum.
En derin saygı ve teşekkürlerimle...
Servet Bardak
Helalinden, dürüstçe davranmak sanıldığı gibi risksiz bir yol değildir.
Mevlânâ Muhammed Celaleddin der ki; çakallar yükselen bir ay gördümu ulur da ulur...
Toplum defterleri günahla dokudur.
Çok saygımla.
