bugün
günlerden İzmir
dünlerden smyrna
aylardan dokuzunda eylül,
yıllardan ise tamı tamına bir asır...

hani derler ya “bir zaman makinesi olsa ve seçeneğin yalnız bir olsa nereye uzanırdın boylu boyunca”
hiç düşünmeden 9 eylül 1922 İzmir sabahına derdim hem de soylu soyunca... derdim çünkü çocukluktan bu yana en yüce hayalimdir o anı yaşamak ve en önemlisi de üzerine daha büyüğü asırlardır gelememiş dünyanın en büyük insanı, lideri Mustafa Kemal Atatürk gibi bir dehanın elini öpmek diyeceğim ama zaten öptürmez onu da bilirim o yüzden o deniz gözlerinin içine bakarak, onun gibi dimdik durarak hatta gözyaşlarımı da tutmayarak elini sıkmak, varlığına teşekkür etmek isterdim ve huzurunda aklına, kararlılığına inanıp ta yanında duran ay yıldızı dalgalandıran tüm aslan yüreklere de ayrıca teşekkür etmek isterdim...

hadi artık kime diyorum hadi icat olsun şu makine henüz daha gözlerimi yummadan ebediyete...


ilhanaşıcıdokuzeylülikibinyirmiiki