KURTULAMIYORUM

Her şey o kadar küllenmiş ki:
Net hatırlayıp yazamıyorum
Mazi o kadar derin o kadar uçurum
O kadar hazin ki bakamıyorum

Belki de kitaplar yazılabilirdi
Sevdaların kanamalarını
Kaldırabilseydim
Kaldıramadım yazamıyorum

Şairce konuşmak
Asitin içinde yaşamak gibi
Sakin durdukça patlıyor
Kımıldadıkça acıyor.

Dudaklarım
deprenmekten korkuyor
Parmaklarım kımıldamaktan
Yoruluyor ...Yazamıyorum

Her şeyim Bu kadar yorgun
Tüm hayatım vurgun
Sanırım sana çok fazla anlam yüklemişim
Hayatı kaldıramıyorum

Ne halimden ne hayatından
haberin var.
Yüklediğim anlama
layık olmadığınıBildiğim halde Üzülmeden duramıyorum

Ulan ben seni Ne çok sevmişim be
Zaman zaman seni hatırlayarak
Kendi kendimi vurmak gibi
Hem acı çekiyorum hem vurmadan da duramıyorum

Galiba bu aşk denen şey
İnsanın kendi içinde sevgiye yüklediği manada
Sen her şeyden habersiz

Umurunda bile değilken
Ben sevdamın esiri
Hapsolduğum zindanlarında hücrelerinde kıvranıyorum

Ben bu tutsaklığın esiri olmuşum
Yanlış söyledim tiryakisi olmuşum
Bu ağlatmadıkça kanatmadıkça
Mutlu da olamıyorum

Acıların mutlu ettiği nerede görülmüş deme
İşte görüyorum
Hem mutluyum hem kıvranıyorum

Tanrılık ulaşılmaz bir makam
Lakin ulaşılsaydı sana
İntikam olarak en ağır cezaları verir dim.
Ne var ki Tanrı da olamıyorum

Aslında olmak da istemem
Kula kulluk yaraşır
stresin aşamalarından birindeyim
Kendi kendime konuşmadan duramıyorum

Hesabını veremeyeceğin
bir harabe yarattın
Sana ne diyeceğimi ne hüküm vereceğimi bilemiyorum

Çeşitli meşguliyetlere kendimi
Salıp senden kurtulmak istiyorum
Sevda öyle sadist öyle insafsız ki
Kurtulamıyorum kurtulamıyorum
Ah kahretsin kurtulamıyorum

Bu kaçıncı hicret
En akıl almaz yerlere Diyar lara
Artık tebdili mekanda ferahlık vardır
Sözüne inanamıyorum

Anlaşılan kurtuluşu yok kurtulamıyorum
Kahretsin
Kurtulamıyorum
*

Mustafa Çoban..
18:33
3 eylül.2022 sulu ova

(((Girdab)))