BABAMA MEKTUP

• 31 Ağustos 2022 Çarşamba 21:52:11

BABAMA MEKTUP 31.08.2022

Canım babacığım şimdiye kadar sana bir çok konuda duygularımı belli edemediğimi biliyorum,ama buna cesaret edemedim ben sevgimi belli edemedim bu benim utangıçlığımdan kaynaklı idi anneme karşıda öyleydim derslerimde de öyleydim bu benim suçum değilki..yaşadıklarım,yaşadıklarımız,acılarımız…Eskiden birlikte yaptıklarımızı ve eğlencelerimizi düşündüm kardeşime olan bağlılığını düşündüm ve o günleri o kadar çok özledimki aslında hep dizinin dibinde otururdum gaz lambası ışığında bana aldığın türkçe açıklamalı KURAN-I KERİMİ sana nasıl heyecanla okuduğumu düşündüm sen her zaman benim biricik babam oldun bize iyi bir baba oldun annesiz ve babasız büyümene rağmen bizlere o yokluğu yaşatmadın.beraber gezmelere giderdik bana hediyeler alırdın sana en güzel çayı demlerdim bahçemizde radyoyu da açardın keyifle çayını içerdin annemede hava atardın “Bak kızım bana çay yaptı aferin kızıma” diye ..türküler söylerdik eğlenirdik hatırlıyormusun babacığım sen bana hep “ oy gülüşan gülüşan ettin beni perişan” hep öyle derdin bunuda niye derdin bilemiyorum tabi..ya baba biz seninle arkadaş gibiydik hiç korkmazdım senden annemden korkardım ama sen öyle değildin hep sırlarımı sana söylerdim sende bana hatta “aramızda kalsın derdin ..En sevinçli haberlerimi,üzüntülerimi seninle paylaşırdım hatta bana okul harçlığı verirken bile çok adaletli davranırdın kağıt 5 lira verirdin havalarda uçardım anneciğimde kızardı bu kızı paraya alıştırma diye anneler kızlarını babadan kıskanırmış öyle duymuştum sanki.Benim garip babam anasız babasız okuma yazması olmayan güzel babam senden öğrendiğim o kadar çok şey var ki şu hayatta En güzeli ise vicdan sahibi bir insan olmak bana ömrüm boyunca vicdanımı rahatsız edecek hiç bir şeyi yapmamak bunun için sana minnettarım sen yokken hatalarım da oldu iyilerimde oldu ama hiç bir zaman kimseye minnet eylemedim kimseyi incitmedim hep kendimden ödün verdim elimdekini paylaştım yedirdim içirdim çünkü annemde sende öyleydin sizden öğrendik ilk öğretmenim sendin annemdin…
Sen benim kahramanım can yoldaşımsın ben seni çok seviyorum hep derdin bana sabret yavrum ALLAH senin yüzüne gülücek sana çok verecek bekle sabırlı ol derdin…Ben seni hiç bir zaman üzmedim annemide üzmedim biliyorsun ..Ama ablam ve abim için hiç güzel şeyler söylemezdin hep şikayetçi olurdun ablamın parayı çok sevdiğini,cimri olduğunu abiminde sorumsuz olduğunu anlatırdın bana bende sana deme öyle babacığım onlarda senin evladın derdim ,yok kızım senin yerin başka derdin bana mutlu olurdum tabi ama abim ve ablam içinde üzülürdüm sonuçta onlar benim kardeşlerim büyüklerim..
Sevgili kahramanım şimdilerde ne zaman kendimi zor durumda bulsam,senin benim yanımda duracağını bilmekten ötürü o kadar güçlü hissediyorum ki kendimi bu yüzden herşeyi yapacak güçte kendimi görüyorum.bu gücü küçük bir çocukken kardeşimin ölümünden sonra bana aldığın o bisikleti sürmeme yardımcı olurken tattığım gibi yaşamımın geri kalan kısmında da hiç bir zaman unutamam
Sevgili babacığım bugün içimde bambaşka duygular var hani küçük bir fidanı büyütmek için ilk adımı atarsın ya filizlendiğini gördükçe de mutlu olursun sonra da bir kenara çekilip onun ağaç olmasını izlersin ya galiba ben yavaş yavaş ağaç olmaya başladım büyüyorum okumak güzel geleceğe kendimi hazırlamak istiyorum doktor olmak istiyorum çok istiyorum hemde benim hayallerim var ,umutlarım var inşallah başarıcam babacığım ..
Ne kadar çok anılarımız var seninle hepsini yüreğimin derinliklerinde saklıyorum seni çok özlüyorum ve çok seviyorum ….