0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
347
Okunma

Döşekteki çivilerle
Ahbapça selamlaşıyor
Uykuyla vedalaşan rahatlık.
"Olur" ve "Olmaz" sözcükleri
Fazlaca yapışırken dudaklara
Duvarlarda asılı kalmış rüyalar
Çakışıyor karanlığı bozamayan
Gürzden suallerle.
Gece üçlerin titreşimiyle
Dilin çözülen boşboğaz halini
Alelacele tıkıyor zihin
Oluklar oluşmuş heybesine.
Oysa taksa da zırhı
İtikat sancısı çeken yüreğe
Ayıklasa da içindeki çürükleri
Girse de derinlerine
Bulsa da kendine ait izleri
Çatacak yine kaşlarını.
Erincin kırıp bacaklarını
Oturacak yine
Ufku tarayan gözlerle
Kendinden en uzak yerlerde...
Eylül Ak