Zamanı akışına bırakırsan herşeyi unutursun, acı acıyı keser , üzüntün üzüntümüzdür dediler hep sevdiklerimiz...

Yine uykusuz bir gecenin güneşi henüz giyinmemiş sabahına "Bismillăh" diyerek uyandim. Önce Spot’a baktım.Tanıştırayım kedim ve iki gün oldu benim eve geldiği.Siyah beyaz , burnu benli kedişim. Çok da şımarık ama akıllı.Başını yine değdirdi bacaklarıma , neşeyle birkaç tur attı etrafımda ve en minnak sesiyle miyavladı miyavdin der gibi. "Günaydın Spot" dedim , bir güzel sevdim. Dünyada en güzel şey böylesi bir sevgi. Her derde devá yeminle...

Biliyorum yaramazın yerini asla doldurmayacaktı ama hayvan sevgimden dolayı onu sahiplendim.Işte ezber şeylerin hepsi doğru değil ama kimsenin kimsenin yerini doldurmadığı onaylanmış. Bir artı birin eşittir iki ettiği gibi. Birazdan bahçeye iner balıklarımın karnını doyurur, çiçeklerimi sularım. Hiç olmazsa bunlar yaşama sevincime göz dikmiyorlar.Onlarla dertleştiğimde sır gibi saklıyorlar. Ăhh sizin masumiyetin milyonda biri olsaydı keşke insanoğlunda.Ăhhh o elmayı yiyen de insanoğlu, cennetten kovulan da, kul hakkı yiyen de.Hangisini yazayım..?

Nerde kalmıştık . Tabii ki acı acıyı keser de . Bu da ezber ve çok yanlış kestiği falan yok.Annemin ve babamın acısı daha dün gibi. Tahta tabutla gözlerimin önünde gidişleri. Bazen herşey yalan geliyor,, ağlıyorum babamın öpülesi elleriyle yaptığı annemin gülüşünün barındığı çardağın altında. Ăhhh anılar hanginize dokunsam şimdi.İyisi mi durun durduğunuz yerde gözyaşlarım kalbimi çoktan aştı...

Ăhhh dost bildiklerim yetmedi mi Ihănet hançerleriniz. Hani hep mutlu olmamı istemiştiniz...? Hepsi palavra.
Kötü günümde yanımda yoksanz, gülüşümü çalıyorsanız, săhi siz kimsiniz...?

Fazla laf şairleri usandırımış..Bıktırmadan hürmetlerimi birakayım bu kısacık ilk yazı denememe. Kusur ettiysem affola.Sevgiyle ve sağlıcakla kalın, umudunuz hep masmavi olsun. Bana müsade göl kenarındaki martılar, ördekler, kuğular, kuşlar bekler beni. Huzurun nefesini solumalıyım çok geç olmadan...







Nagişce