Güllük. Bahçe. Eyersiz hüzün
-Hayata...
Kenar süsü istemiyorum. Derdimi anlatabileyim yeter.!
.
Onu düşünmek için yola koyulduğum şu müstesna gecede; onu düşünmekle pek müteessir idi kalbim.
Bilemedim.
Kalplerin yolu neresi?
Hangi boş kağıda çizebilir insan hüzünlü kalbinin eserini? Nasıl sessizce ezberlenir ayrılık?
Yüklü kalbimle...
Yorgun kalbimle...
Bir yokuşu daha kaldıracak gücüm yoktu.
Oysa her şey... Az sonra geçmiş olacaktı.
Onu düşünürken
Başımı soktuğum bir mağara idi şiir. Ne kimseyi duyuyor ne de görüyordum.
Sonra
Bir gün, hayata karşı penceresiz; tamamen şevksiz kalmaktan korktum. Yaşadığım hayatı sevmeliydim. Değişmeyecek olanlar için yormamalıydım kalbimi.
...
Al çiçek
Gül çiçek
Mor çiçek.
Gönlümü
Bunlar ile çeldi bahçe
Bugüne kadar
Çiçeğin ziyareti ile ihya oldu kalbim.
Bundan sonra da olacak.
Fakat...
Çiçeğe zahmet veren bir şeyler vardı.
Ağlayan kalbimdi belki zahmet veren
Belki de çiçeğin toprağa özlemi zahmet veriyordu ona.
Kederli cümleler kurmakla yaralanmış kalbime susmayı öğretemedim.
Bilemedim.
Mahvash // ondört ağustos ikibinyirmiiki
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.